Karabin maszynowy MG3

Z Wikipedii

Maschinengewehr 3 (MG3)
Dane podstawowe
Państwo	Niemcy
Rodzaj	uniwersalny karabin maszynowy
Historia
Prototypy	lata 60. XX wieku
Produkcja seryjna	1968 - do chwili obecnej
Wyprodukowano	ponad 180 000 egz. (do 1993 roku)
Dane techniczne
Kaliber	7,62 mm
Nabój	7,62 x 51 mm NATO
Wymiary
Długość	1225 mm (z kolbą) 1097 mm (bez kolby)
Długość lufy	531 mm (bez komory ryglowej) 565 mm (z komorą ryglową)
Długość linii celowniczej	430 mm
Masa
broni	27,05 kg (na podstawie trójnożnej)
karabinu właściwego	11,05 kg
Inne
Prędkość pocz. pocisku	~820 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna	700 lub 1100 strz./min
Zasięg skuteczny	800 m (z dwójnogu) 2200 m (z trójnogu)

MG3 - niemiecki uniwersalny karabin maszynowy produkowany przez firmę Rheinmetall Gmbh z Ratingen. Jest to wersja ukm-u MG 42 przystosowana do zasilania nabojem 7,62 x 51 mm NATO. Używany przez armie ponad 30 państw.

[edytuj] Historia

Pod koniec lat 50. XX wieku niemiecka armia (Bundeswehra) zamówiła w firmie Rheinmetall Gmbh uniwersalne karabiny maszynowe. Nowa broń miał być wersją pochodzącego z lat 30. ukm-u MG 42. Ponieważ oryginalna dokumentacja produkcyjna tej broni została zniszczona konieczne było jej odtworzenie na podstawie pomiarów MG 42 wyprodukowanych przed 1945 rokiem.

Produkcję MG1 rozpoczęto w 1958 roku. Jedyną różnicą pomiędzy tą bronią, a MG 42 ostatnich serii produkcyjnych było zastosowanie kolby z tworzywa sztucznego w miejsce kolby drewnianej. Produkcja pierwszej wersji MG1 trwała bardzo krótko ponieważ jeszcze w 1958 roku została ona zastąpiona wersją MG1A1 (spotykana także nazwa MG 42/58) wyposażoną w nową lufę o chromowanym przewodzie i przyrządy celownicze. Wersje MG1 i MG1A1 były zasilane nabojem 7,92 x 57 mm Mauser.

W 1959 roku powstała wersja MG1A2 (MG 42/59). Nowa wersja mogła być wyposażana w zamek V950 o zwiększonej masie (950 g zamiast 550 g zamka V550) dzięki czemu szybkostrzelność teoretyczna spadła do 900 strz./min. Zastosowanie nowego zamka wymusiło skonstruowanie nowego zderzaka zamka (typ N). Jednocześnie oba zamki lekki i ciężki wyposażono w sprężynowy opóźniacz montowany w trzonie zamkowym. Po obróceniu opóźniacza o 180 stopni możliwe było zmniejszenie szybkostrzelności MG1 do poziomu 600-700 strz./min.

Wersja MG1A2 była pierwszą przystosowaną do zasilania nabojem 7,62 x 51 mm NATO. Zastosowanie nowego naboju wymusiło przekonstruowanie mechanizmu przesuwu taśmy i przystosowanie go do współpracy z nową niemiecką taśmą segmentową DM1 i amerykańską taśmą rozsypną M13. Zmieniono także konstrukcję celownika przystosowując jego nastawy do parametrów balistycznych pocisku nowego naboju.

W następnych latach powstałą nowa wersja MG1A3 w której udoskonalono konstrukcję zamka, uproszczono urządzenie wylotowe i dwójnóg, a także zwiększono okno wyrzutowe łusek. W latach 60. prawa do produkcji licencyjnej tej broni zakupiły Włochy i Hiszpania (MG1A2) i Pakistan (MG1A3). Zmodernizowano także część wyprodukowanych MG1 i MG1A1 przystosowując je do zasilania amunicją 7,62 mm. Zmodernizowane karabiny maszynowe otrzymały oznaczenie MG2.

W 1968 roku rozpoczęto produkcję karabinu maszynowego MG3. Była to wersja ukm-u MG1A3. Nowy km został przystosowany do zasilania nową taśmą rozsypna DM6 (zachowano możliwość zasilania przy pomocy taśm DM1 i M13). MG3 został wyposażony w celownik przeciwlotniczy oraz nowy typ zasobnika na taśmę. Udoskonalono także konstrukcję donośnika przesuwakowego.

W następnych latach MG3 wyparł z uzbrojenia karabiny maszynowe MG1 i MG2 z uzbrojenia Bundeswehry (starsze wersje są nadal używane przez inne armie np. armia włoska używa do dziś MG1A2). MG3 został także przyjęty do uzbrojenia ponad 30 armii świata, a produkowany jest poza Niemcami także w Iranie, Grecji i Turcji.

Od 2001 roku ukm MG3 znajduje się na uzbrojeniu Wojska Polskiego. 256 tych karabinów maszynowych stanowi uzbrojenie 128 czołgów Leopard 2 10 Brygady Kawalerii Pancernej

[edytuj] Opis konstrukcji

MG3 jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o krótki odrzut lufy. Rolę rygli pełnią rolki rozchylne umieszczone w dwuczęściowym zamku. Mechanizm spustowy umożliwia tylko ogień ciągły. Mechanizm uderzeniowy, bijnikowy (rolę bijnika spełnia trzon zaporowy zamka). Zasilanie taśmowe, lewostronne. Taśma rozsypna DM6. Jeśli broń jest używana jako rkm taśma o pojemności 100 naboi jest umieszczona w bębnowym pojemniku z tworzywa sztucznego, mocowanym do zaczepów z lewej strony komory zamkowej. Karabin posiada lufę szybkowymienną zakończoną wielofunkcyjnym urządzeniem wylotowym pełniącym rolę tłumika płomieni i odrzutnika. Przyrządy celownicze składają się z muszki stałej i celownika krzywiznowego (nastawy 200-1200 m). Przed celownikiem krzywiznowym umieszczony jest składany celownik do strzelań przeciwlotniczych.

[edytuj] Bibliografia

1. Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Bellona 1991. ISBN 83-11-07784-3
2. Tomasz Nowakowski, MG-42 i jego następcy (II), Nowa Technika Wojskowa 6/93 ISSN 1230-1655
3. Józef Gacek, Przemysław Kupidura, Ryszard Woźniak, Mirosław Zahor, Współczesne karabiny maszynowe na 7,62x51 mm nabój NATO cz. II, Nowa Technika Wojskowa 9/99. ISSN 1230-1655