Karabin Arisaka Meiji 38-Shiki
Z Wikipedii
Meiji Sen Hachi-Shiki Kanju | |
karabin 38-Shiki | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Japonia |
Producent | arsenały: Koishikawa, Kokura, Nagoya, Jinsen, Mukden |
Rodzaj | karabin powtarzalny |
Historia | |
Prototypy | 1905 |
Produkcja seryjna | 1906 - 1940 |
Wyprodukowano | ~2 500 000 egz. |
Dane techniczne | |
Kaliber | 6,5 mm |
Nabój | 6,5 x 50 mm SR |
Magazynek | stały, 5-nab. |
Wymiary | |
Długość | 1275 mm (karabin) 970 mm (karabinek) |
Długość lufy | 798 mm (karabin) 490 mm (karabinek) |
Masa | |
broni | 4,12 kg (karabin) 3,5 kg (karabinek) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 765 m/s |
Meiji Sen Hachi-Shiki Kanju (Type 38), znany także jako Arisaka to japoński czterotaktowy karabin powtarzalny kalibru 6,5 mm zaprojektowany w 1905.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Na początku XX wieku przepisowym karabinem armii japońskiej był karabin 30-Shiki. Nie była to konstrukcja udana dlatego w 1902 roku podjęto próbę modernizacji tego karabinu. Zmodernizowany karabin 35-Shiki okazał się jednak jeszcze gorszy (wyprodukowane egzemplarze karabinu 35-Shiki przekazano marynarce wojennej). W 1905 roku drugą próbę usunięcia wad karabinu 30-Shiki podjął kpt. Kiichiro Nambu.
Zaprojektowany przez niego karabin wykorzystywał lufę, łoże i przyrządy celownicze karabinu 30-Shiki. Całkowicie nowy był zamek. Składał się on z zaledwie pięciu części i był wzorowany na zamkach karabinów Mausera powstałych w drugiej połowie lat 90. XIX wieku. Nowa była także osłona zamka. Była ona półokrągła i dzięki otworowi współpracującemu z rączką zamkową otwierała się i zamykała automatycznie przy otwieraniu i zamykaniu zamka.
Nowy karabin wprowadzono do uzbrojenia w 1906 roku. W tym samym roku rozpoczęto produkcję karabinka 38-Shiki. Pięć lat później w 1911 roku rozpoczęto produkcję karabinka 44-Shiki.
W czasie I wojny światowej, w latach 1914 - 16 Japonia sprzedała 640 000 karabinów (głównie 38-Shiki) europejskim sojusznikom (głównie Rosji). Jako pierwsza w 1914 roku 150 000 karabinów Arisaka zakupiła Francja. W 1915 roku Francuzi odsprzedali zakupione Arisaki Wielkiej Brytanii. Po rozpoczęciu w 1916 roku dostaw karabinów Lee-Enfield produkowanych w USA brytyjskie karabiny Arisaka zostały przekazane buntującym się w Imperium Osmańskim arabskim szejkom (16 000 egz.) i Rosji (128 000 egz.). Rosji przekazano także duże zapasy amunicji 6,5 mm (produkowanej przez brytyjską firmę ICI Kynoch). Z zasobów rosyjskich pochodziły karabiny, które w latach 1918-1920 znalazły się w uzbrojeniu Wojska Polskiego. Były w nie wyposażone różnego typu oddziały pomocnicze.
W 1937 roku do uzbrojenia wprowadzono karabin wyborowy 97-Shiki. Była to ostatnia wersja karabinu Arisaka kalibru 6,5 mm. Doświadczenia z walk w Chinach wskazywały że nabój 6,5 mm ma niewystarczającą skuteczność na większych odległościach W 1938 roku ogłoszono konkurs na nowy karabin kalibru 7,7 mm którego zwycięzcą został skonstruowany w arsenale w Nagoi karabin 99-Shiki. pomimo rozpoczęcia produkcji nowego karabinu wszystkie wersje Arisaki 38-Shiki były używane do końca wojny przez armię japońską.
[edytuj] Wersje
- karabin 38-Shiki - karabin. Karabin 38-Shiki był produkowany w arsenale Koishikawa (1906-35, 2 029 000 egz.), Kokura (1933-40, 20 000 egz.), Nagoya (1923-40, 200 000 egz.), Jinsen w Korei (1939-40, 1700 egz.) i Mukden w Mandżurii (1934-40, 30 000 egz.).
- karabinek 38-Shiki - karabinek, bez bagnetu. Był on produkowany w arsenałach Koischikawa (1906-35, 212 000 egz.), Kokura (1933-40, 80 000 egz.), Nagoi (1923-40, 101 000 egz) i Mukdenie (1934-40, 7000 egz).
- karabinek 44-Shiki - karabinek ze stałym bagnetem składanym pod łoże. Karabinek 44-Shiki był produkowany w arsenałach Koishikawa (1912-33, 56 000 egz), Kokura (1933-40, 20 000 egz.) i Nagoja (1930-40, 12 000 egz.)
- karabin 97-Shiki - karabin wyborowy z celownikiem optycznym o powiększeniu 2,4x. Karabin 97-Shiki był produkowany w latach 1937-42 w arsenałach Kokurze (pierwsze 9000 egz), a następnie w Nagoi (5000 egz.)
- Arisaka M1910 - wersja kalibru 7 x 57 mm Mauser zamówiona przez rząd Porfirio Diaza w 1910 roku. Zamówiono 40 000 egz tych karabinów, ale do Meksyku dostarczono tylko 5000. Ponieważ nie otrzymano zapłaty za dostarczoną partię dostawy wstrzymano. Wyprodukowane w arsenale Koishikawa karabiny M1910 zostały w czasie I wojny światowej sprzedane w Europie. Pewną ilość tych karabinów pozostawiono w Japonii i używano w charakterze broni szkolnej do 1945 roku.
- karabinek 1-Shiki - odmiana karabinka 38-Shiki z 1941 roku wyposażona w kolbę składaną, przeznaczona dla wojsk powietrznodesantowych. Nie produkowana seryjnie.
[edytuj] Opis
Arisaka Meiji 38-Shiki był bronią powtarzalną, z zamkiem czterotaktowym. Zamek wyposażony w dwa rygle. Karabin wyposażony był w bezpiecznik blokujący zamek i iglicę. Bezpiecznik miał postać tarczy znajdującego się w tylnej części zamka. Zasilanie ze stałego, pięcionabojowego magazynka. 38-Shiki był wyposażony w łoże i kolbę drewniane, z integralnym chwytem pistoletowym. 38-Shiki był wyposażony w mechaniczne przyrządy celownicze składające się z z regulowanego celownika ramkowego (z trójkątną szczerbiną) i muszki.
[edytuj] Bibliografia
- Leszek Erenfeicht, Arisaka, karabin cesarskiej armii, Strzał 11/05. ISSN 1644-4906
Japońska broń strzelecka z okresu II wojny światowej | |
---|---|
Rewolwery, pistolety i pistolety maszynowe | Karabiny i karabinki |
Meiji 26-Shiki | Nambu Taisho 14-Shiki | 94-Shiki | 100-Shiki | 38-Shiki | 99-Shiki |
Karabiny maszynowe | |
rkm Taishō 11-Shiki | rkm 96-Shiki | rkm 99-Shiki | ckm Taishō 3-Shiki | ckm 92-Shiki | ckm 1-Shiki | wkm 93-Shiki | |
Karabiny przeciwpancerne, miotacze ognia i granatniki | |
97-Shiki | Miotacz ognia Type 100 | Taishō 10-Shiki | 89-Shiki |