Dyskusja:Kara (behawioryzm)
Z Wikipedii
Bzdurny przykład:
Dziecko próbowało połknąć lekarstwo. W efekcie tego mama zamyka lekarstwo w szafce na klucz na wysokości równej 2*dziecko. Czy to jest kara?
--seversonJeśli uważasz, że nie mam racjidyskusje 22:13, 3 wrz 2006 (CEST)
- Trzeba odróżnić dwa pojęcia: kara i przykrość. W teorii warunkowania sprawczego kara to jest konsekwencja pewnego zachowania (negatywny czynnik wzmacniający). Każdy organizm musi zauważać konsekwencje, które pojawiają sie po jego reakcjach, bo inaczej trudno byloby mu przeżyć. Jeśli swędzi mnie nos i podrapię się (reakcja) i przestaje mnie swędzieć - to ta ulga jest konsekwencją mojego zahowania i działa jak nagroda. Jeśli w wyniku zjedzenia lekarstwa zaczyna boleć mnie brzuch (albo mama na mnie krzyczy, albo robi coś przykrego - np daje klapsa) to te zachowania są odbierane jako kary. Jeśli schowanie lekarstwa w szawce jest dla dziecka przykre, to bedzie działać jak kara. Oczywiście dziecko może próbować ominąć tę karę i będzie wspinac się na szafkę. Mama powinna zrobić tak: powiedzieć "jak bedziesz chcieć połknąc to lekarstwo, to zamknę je w szafce" i zamknąć jeśli dziecko połyka. Jeśli zaś chce aby dziecko nie ruszało lekarstw, to lepiej by zrobila jak by zostawiała te lekarstwa na widoku, ale za zbliżanie się do nich czy ruszanie ich karała. Wtedy dziecko oduczyłoby się je ruszać. Zamknięcie na klucz jest dla dziecka przykre, ale może nie oduczyć polykania lekarstw.
