Johann Schwarzhüber
Z Wikipedii
Johann Schwarzhüber (ur. 29 sierpnia 1904, zm. 3 maja 1947) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozów koncentracyjnych Dachau, Sachsenhausen, Auschwitz-Birkenau i Ravensbrück oraz SS-Obersturmfűhrer.
Pochodził z Bawarii, członek NSDAP i SS (od marca 1933), służbę w obozach niemieckich rozpoczął w 1933 w Dachau m. in. jako Blockführer (pozostał tam do 1938). W latach 1938-1941 przebywał w Sachsenhausen (jako Rapportführer). Następnie Schwarzhüber pełnił funkcję kierownika obozu i zastępcy komendanta (Schutzhaftlagerführera) w Birkenau (sierpień 1941 - listopad 1944), Dachau (listopad 1944 - styczeń 1945) i Ravensbrück (styczeń - kwiecień 1945). W Brzezince przeprowadzał liczne selekcje do komór gazowych, a w Ravensbrück nadzorował zabijanie niezdolnych do pracy więźniarek i dzieci w komorach gazowych w obozie głównym i podobozie Uckermark. Z jednej strony zazwyczaj bezlitosny i okrutny (podczas selekcji najczęściej był pijany), z drugiej miewał ludzkie odruchy (np. uratował kilkadziesiąt dzieci podczas likwidacji obozu familijnego dla Żydów z Terezina) i był miłośnikiem muzyki.
W 1946 stanął przed brytyjskim Trybunałem Wojskowym w Hamburgu w pierwszym procesie załogi Ravensbrück pod zarzutem zabijania i maltretowania więźniów. 3 lutego 1947 skazany został na śmierć. Johann Schwarzhüber został stracony przez powieszenie w Hameln na początku maja 1947.