Jan Mulak
Z Wikipedii
Jan Mulak (ur. 28 marca 1914 w Warszawie - zm. 31 stycznia 2005 w Warszawie) - społecznik, polityk, dziennikarz, sportowiec, teoretyk sportu, trener kadry państwowej. Twórca polskiego Wunderteamu lekkoatletycznego lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku.
Jan Mulak był uczniem V Gimnazjum Miejskiego w Warszawie, znanego z tradycji lewicowych. W młodości należał do czołówki polskich średniodystansowców, uprawiał tez pływanie. Trenował w Robotniczym Klubie Sportowym "Skra" (później był tam instruktorem sportu). Jako szesnastoletni uczeń organizował robotnicze kluby sportowe, gdzie mimo młodego wieku pełnił funkcje kierownicze. Związany był z PPS, działał też w "Akcji Socjalistycznej". Założył na Żoliborzu klub RKS Siła, z sekcjami lekkoatletyki i gier zespołowych.
Podczas II wojny światowej był jednym z przywódców lewicowego podziemia: był kierownikiem Wydziału Wojskowego grupy konspiracyjnej "Barykada Wolności", później zastępcą komendanta formacji bojowo-milicyjnych Polskich Socjalistów, kierownikiem Wydziału Wojskowego RPPS oraz sekretarzem KC RPPS. Brał udział w powstaniu warszawskim (członek Sztabu Powstańczego na terenie Mokotowa).
Po wojnie był szefem Wydziału Prasy i Propagandy CKW PPS. Odsunięty został z życia politycznego jako "wróg ludu i Związku Radzieckiego", jeszcze przed zjednoczeniem partii PPS z PPR w 1948 roku.
W 1950 roku wyszedł z ukrycia i zaczął pracować na rzecz lekkiej atletyki, ucząc się od takich sław trenerskich jak Maurice Bacquet. Od 1951 roku był trenerem biegów długich. W 1954 roku został przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Sportowego. Zastosował szkolenie specjalistyczne w lekkiej atletyce i dzięki współpracy w procesie szkoleniowym z pracownikami naukowymi uczelni wychowania fizycznego stworzył słynny Wunderteam. Trenował polskich długodystansowców, m.in. Krzyszkowiaka i Chromika.
W latach 1970-1973 Mulak pełnił funkcję doradcy ministra sportu młodzieży w Algierii. Od 1978 roku był doradcą przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu, a od 1981 przewodniczącym Związku Trenerów, honorowym członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Trenerów Lekkiej Atletyki. Był propagatorem upowszechniania sportu wśród młodzieży polskiej i twórcą masowego ruchu spartakiadowego obejmującego prawie 3,5 mln uczniów.
Po 1989 r. działał w PPS. Sprawował mandat senatora (od 1993 roku). Został Marszałkiem Seniorem Senatu RP III kadencji. Do śmierci był Honorowym Przewodniczącym Rady Naczelnej PPS.
Był też redaktorem naczelnym miesięcznika "Lekkoatletyka" (w latach 1957-1970) i członkiem Prezydium Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Napisał m.in. Wojsko Podziemne, Polska Lewica Socjalistyczna 1939-1943 (pozycja została wyróżniona "Paszportem Polityki"), W Krakowie i na Śląsku.
