Jan Dąbski
Z Wikipedii
Jan Dąbski (ur. 10 kwietnia 1880 w Kukizowie koło Lwowa - zm. 5 czerwca 1931 w Warszawie), polski działacz ludowy i polityk, dziennikarz, uczestnik rokowań z Rosją Radziecką w Rydze.
Jan Dąbski studiował chemię na Uniwersytecie we Lwowie. Zaangażował się w tworzenie polskiego ruchu ludowego w Galicji, wstępując do PSL. Wraz z Bolesławem Wysłouchem dokonał rozłamu w polskim ruchu ludowym, powołując do życia w 1913 PSL-Piast.
Podczas wojny działał w Naczelnym Komitecie Narodowym i Legionach Polskich. 1917-18 organizowal efemeryczną partię pod nazwą Zjednoczenia Ludowego, wkrótce jednak powrócił do PSL. Od 1919 aż do 1930 roku posłował na sejm RP, był współautorem ustawy o reformie rolnej. W latach 1920-21 pełnił funkcję wiceministra spraw zagranicznych, był jednym z sygnatariuszy Traktatu Ryskiego (przewodniczył polskiej delegacji).
W 1923 założył PSL "Jedność Ludową", a po połączeniu z PSL-Wyzwoleniem został jego prezesem. W 1926 współorganizował Stronnictwo Chłopskie, na którego szefa został wybrany. W latach 1928-30 piastował stanowisko wicemarszałka sejmu.
Zmarł w wyniku pobicia, po długiej chorobie.