Jamochłony
Z Wikipedii
| Jamochłony | |
 Meduza |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | parzydełkowce żebropławy |
| Nazwa systematyczna | |
| Coelenterata | |
Jamochłony (Coelenterata) - tradycyjna nazwa grupy drapieżnych bezkręgowców wodnych obejmującej parzydełkowce i żebropławy. Dawniej były uznawane za typ.
[edytuj] Cechy charakterystyczne
- obecność epidermy i gastrodermy (zwierzęta dwuwarstwowe) z warstwą mezoglei
- symetria promienista
- jama chłonąco-trawiąca
- komórki parzydełkowe
- siateczkowaty układ nerwowy
- postać polipa, meduzy lub metageneza
Brak u nich jakichkolwiek śladów szkieletu - z wyjątkiem korali, których miękkie ciała otoczone są twardą, wapienną osłonką. Jamochłony nie mają mózgów, a jedynie proste nerwy i mięśnie. Największe okazy znajdują się wśród meduz, z których prawie wszystkie są zwierzętami o kształcie parasola lub dzwonu, z otworem gębowym na spodniej części ciała. Większość meduz nie jest większa od spodka, jednak zdarzają się też prawdziwe giganty, o średnicy ciała do 2 m i czułkach długości nawet 70 cm.
Większość jamochłonów do chwytania zdobyczy używa czułków, na końcach których znajdują się parzydełka. Obezwładnia ofiarę i umieszcza pokarm w jamie gębowej, gdzie jest częściowo trawiony przez enzymy, a następnie w wodniczkach pokarmowych. Jamochłony wydalają zbędne składniki tą samą drogą, jaką pobierają pokarm. Nawet korale to drapieżcy, wykorzystujący komórki parzydełkowe na swych czułkach do paraliżowania mikroskopijnych żyjątek wodnych. Parzydełka niektórych meduz są bardzo niebezpieczne dla pływaków. Jad australijskiej meduzy zwanej "osą morską" (Chironex fleckeri) może zabić człowieka w kilka minut.
