Jacek Woroniecki
Z Wikipedii
Jacek Woroniecki, właśc. Adam Korybut Woroniecki (ur. 21 grudnia 1878 w Lublinie, zm. 18 maja 1949), dominikanin, rektor KUL, teolog moralista i tomista, Sługa Boży.
Wychowywał się w majątku Kanie koło Chełma Lubelskiego należącym do jego rodziców - księcia Mieczysława Woronieckiego i Marii z Drohojowskich, następnie do 1898 uczył się w rosyjskim gimnazjum w Warszawie. Po odbyciu rocznej służby wojskowej w pułku huzarów grodzieńskich studiował w Katolickim Uniwersytecie we Fryburgu, gdzie uzyskał licencjaty z nauk przyrodniczych (1902) i teologii (1905). W 1905 wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie, gdzie 10 maja 1906 otrzymał święcenia kapłańskie. Przez rok pracował w seminarium, a następnie kontynuował studia w Szwajcarii zakończone doktoratem z teologii w 1911. W tym roku wstąpił do zakonu dominikanów, gdzie otrzymał imię zakonne Jacek. Po pobycie w klasztorze w Fiesole koło Florencji i w Rzymie został skierowany do Fryburga, gdzie zajmował się formacją księży studentów. W latach 1914-1919 wykładał etykę w dominikańskim Studium Generalnym w Krakowie. W 1916 został mianowany profesorem filozofii na Uniwersytecie we Fryburgu, ale nie objął stanowiska z powodu wojny. Następnie rozpoczął prace w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim jako profesor zwyczajny. Od 1922 do 1924 był rektorem tej uczelni.
W 1929 został mianowany profesorem teologii moralnej i pedagogiki na papieskim uniwersytecie dominikańskim Angelicum w Rzymie. W 1932 założył zgromadzenie ss. dominikanek-misjonarek. W 1933 we Lwowie objął kierownictwo dominikańskiego studium filozoficzno-teologicznym zostając jednocześnie wykładowcą teologii moralnej, patrologii i historii Kościoła. Od 1937 do 1939 pracował w Warszawie. W latach 1938-1939 był redaktorem "Szkoły Chrystusowej". Po wybuchu II wojny światowej kierował Studium Generalnym w Krakowie, gdzie również wykładał teologię moralną.
Od 1944 ze względu na zły stan zdrowia poświęcił się wyłącznie działalności pisarskiej. Obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny.
[edytuj] Wybrana twórczość
- Metoda i program nauczania teologii moralnej (1922)
- Katolickość tomizmu (1924)
- Pełnia modlitwy (1924)
- Katolicka etyka wychowawcza (1925)
- Około kultu mowy ojczystej (1925)
- Św. Jacek Odrowąż i wprowadzenie zakonu kaznodziejskiego do Polski' (1947)
- Królewskie Kapłaństwo
- Tajemnica Miłosierdzia Bożego
- Pełnia modlitwy, Macierzyńskie Serce Maryi
