Język flamandzki
Z Wikipedii
Vlaams | |
Obszar | Belgia, Holandia, Francja |
Liczba mówiących | 1 202 000 |
Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *Języki germańskie **Języki zachodniogermańskie ***Język flamandzki |
Pismo | łaciński |
Status oficjalny | |
Język urzędowy | Belgia, Holandia, Francja |
SIL | VLS |
W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata |
Język flamandzki (vlaams)- zbiorcze określenie mocno zróżnicowanej grupy dialektów języka niderlandzkiego, należącego do języków germańskich, używanego jako macierzysty przez ok. 6 mln mieszkańców Belgii, głównie w jej północnej połowie. Oficjalnym określeniem języka urzędowego jest "język niderlandzki" (nederlands), niekiedy nazywany również językiem holenderskim, gdyż w wersji standardowej jest niemal identyczny jak język używany w Holandii. Nieprawidłowe określenie Język flamandzki w odniesieniu do jednego z dwóch języków oficjalnych Belgii prawdopodobnie wzięło się od nazwy Flamandów, grupy etnicznej, posługującej się tymi dialektami.
W muzyce rockowej wyrażenie śpiewać po flamandzku znaczy tyle co udawać śpiew po angielsku lub w innym nieznanym sobie języku.
[edytuj] Zobacz też:
afrikaans • alzacki • angielski • austriacki • bokmål • burgundzki • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • duński • farerski • flamandzki • fryzyjski • gocki • holenderski • dialekt holenderski • islandzki • jämtlandzki • jidysz • limburgijski • lombardzki • lotaryński • luksemburski • niderlandzki • niemiecki • niemiecki w Austrii • norn • norweski • nynorsk • oorlans • pensylwański • plautdietsch • pragermański • riksmål • schwyzertüütsch • scots • staroangielski • starogotlandzki • staronordyjski • starosaksoński • staro-wysoko-niemiecki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • średnioangielski • średnio-wysoko-niemiecki • twents • wandalski • wczesny nowoangielski • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysöryś) • wysokoniemiecki • Zuid-Gelders •