Isagoras
Z Wikipedii
Isagoras syn Tisandera - ateński polityk i arystokrata z VI wieku p.n.e..
Oponent polityczny Kleisthenesa po wygnaniu Pizystrydów (510 rok). Udało mu się zdobyć poparcie arystokracji (być może Areopagu) i w roku 508/507 sprawował urząd archonta. Kleisthenes zdecydował się wtedy na oskarżenie Isagorasa przed zgromadzeniem (korzystając z jego sądowniczych uprawnień jako heliaia) oraz przedstawienie ludowi swojego programu reform politycznych.
Isagoras w obliczu zabiegów Kleisthenesa uciekł się do pomocy Sparty, co doprowadziło do zbrojnej interwencji króla Sparty Kleomenesa. Wypędził on z Attyki zwolenników Kleisthenesa i przekazał pełnię władzy Isagorasowi (być może miał on rządzić jako tyran).
Zamach nie udał się - przeciw nowemu reżimowi wystąpiła wspominana przez Arystotelesa w "ustroju politycznym Aten" rada, choć nie wiadomo, czy chodzi o Areopag czy o Solonowa Radę 400. Kleomenes i Isagoras zostali oblężeni na Akropolu, po czym w wyniku układów zostali wypuszczeni z kraju, a do władzy powrócił Kleisthenes.
W 506 p.n.e. Kleomenes i Isagoras po raz kolejny próbowali przejąć władzę w Atenach, jednak tym razem próba zakończyła się całkowitym niepowodzeniem i nie zachwiała silną już wówczas pozycją Kleisthenesa.