Giuseppe Garibaldi (lotniskowiec)

Z Wikipedii

MM Giuseppe Garibaldi (C551) – włoski współczesny lekki lotniskowiec przystosowany do samolotów i śmigłowców, flagowy okręt włoskiej marynarki wojennej (wł. Marina Militare).

[edytuj] Historia:

Włoska marynarka wojenna (Marina Militare) do lat osiemdziesiątych XX wieku nie posiadała lotniskowców (wyłączywszy nie wcielony do śłużby lotniskowiec Aquilla), w związku że współczesne działania na morzu wymagają takiego sprzętu w 1979 roku podjęto prace projektowe nad budowa lotniskowca. Miał to być lotniskowiec dla samolotów kategorii V/STOL (pionowego startu i lądowania).

W marcu 1981 roku w stoczni Fincantieri w Genua położono stępkę pod nowy okręt, jego wodowania nastąpiło w 1983 roku, a przyjęcie go na stan marynarki nastąpiło w dniu 30 września 1985 roku. Otrzymał on nazwę MM „Giuseppe Garibaldi” i numer taktyczny C551. Był to pierwszy lotniskowiec we włoskiej marynarce wojennej i dotychczas jedyny. We Włoszech okręt klasyfikowany jest jednak także jako krążownik lotniczy (Incrociatore Portaeromobili).

Ponieważ zachodziła potrzeba przeszkolenia załogi oraz pilotów samolotów i śmigłowców, które miały stacjonować na tym lotniskowcu oraz zakupu samolotów i śmigłowców, osiągnął on gotowość operacyjną dopiero w 1989 roku. Stał się wtedy okrętem flagowym włoskiej marynarki wojennej. Bazą lotniskowca jest Tarent.

W październiku 2002 roku lotniskowiec wziął udział w działaniach zjednoczonych sił morskich w Zatoce Perskiej w ramach operacji „Freedom”, bombardowania irackich urządzeń wojskowych.

[edytuj] Dane techniczno-taktyczne oraz wyposażenie:

• Wyporność:
  • standardowa: 10 100 ton
  • pełna: 13 370 ton
• Wymiary:
  • długość całkowita: 180,0 m
  • szerokość: 33,4 m
  • pokład lotniczy:
    • długość: 173,8
    • szerokość: 30,4 m
  • zanurzenie: 6,7 m
• Napęd: siłownia w układzie COGAG złożona z 4 turbin gazowych GTDLM 2500
• Moc: 80 000 KM
• Osiągi:
  • prędkość: 30,0 węzłów
  • zasięg: 7000 mil morskich przy prędkości 20 węzłów
• Uzbrojenie:
  • obronne:
    • 4 wyrzutnie dla rakiet przeciwokrętowych MBDA Otomat-Teseo Mk 2
    • 2 wyrzutnie przeciwlotniczych rakiet kierowanych MBDA Albatros Mk 2 dla rakiet typu Aspide
    • 3 dwulufowe działka OTO Melara Compact kal. 40 mm
    • 2 wyrzutnie torped WASS (Whitehead Alenia Sistemi Subaqua) typ ILAS 3 kal. 324 mm dla torped ATK (Alliant TechSystems) Mk 46 lub Whitehead A-290
  • lotnicze(warianty):
    • 1) 18 śmigłowców Agusta/Sikorsky SH-3D Sea King
    • 2) 16 samolotów Boeing AV-8B Harrier II
    • 3) 6 – 8 samolotów Boeing AV-8B Harrier II i 4 śmigłowce Agusta/Sikorsky SH-3D Sea King (najczęściej spotykany)
• Wyposażenie dodatkowe:
  • trójwspółrzędny radar dozoru powietrznego Hughes AN/SPS-52C
  • radar dozoru powietrznego MBDA MM/SPS-768 (RAN 3L)
  • radar dozoru nawodnego i powietrznego MBDA MM/SPS-774 (RAN-10S)
  • radar dozoru nawodnego Galileo Avionica MM/SPS-702
  • radar nawigacyjny Galileo Avionica MM/SPN-749
  • radar kontroli lądowań Galileo Avionica MM/SPN-728
  • 2 radary MBDA SPG-75 (RTN-30X) do kierowania rakiet Aspide, współpracujące z systemem NA-30 (Dardo E)
  • 3 radary MBDA SPG-74 (RTN-20X) do kierowania ogniem działek 40 mm, współpracujące z systemem NA-21 (Dardo)
  • hydrolokator kadłubowy aktywny MBDA/Raytheon DE-1160
  • system przeciwdziałania elektronicznego i wykrywania emisji sygnałów radarowych i elektronicznych Elettronica SLQ-732 Nettuno
  • 2 wyrzutnie pułapek termicznych OTO Malera SCLAR
  • holowany system celów pozornych Euroslat SLAT (Systeme de Lutte Anti-Torpilles) dla torped
• Załoga: 780 (w tym 230 osób personelu lotniczego)

[edytuj] Linki zewnętrzne

Zdjęcia