Gedko
Z Wikipedii
Gedko (biskup krakowski) (1130-1185) - w kronice Wincentego Kadłubka nazywany biblijnym imieniem Gedeon. Był prawdopodobnie członkiem możnego rodu rycerskiego Gryfitów, mającego swoje dobra w Małopolsce, na Śląsku i Mazowszu. W 1166 został biskupem krakowskim. W 1177 był jednym z przywódców spisku baronów małopolskich, prowadzącym do zegnania księcia Mieszka III Starego z tronu krakowskiego. Poparł następnie juniora Kazimierza II Sprawiedliwego i stał się jego najbliższym współpracownikiem.
Objął patronat wielu fundacji kościelnych, fundując kolegiatę w Kielcach w 1171, uposażając z dziesięciny biskupiej klasztory w Jędrzejowie, Miechowie, Sulejowie, Busku i Koprzywnicy. W 1184 sprowadził na Wawel relikwie Świętego Floriana, następnie ufundował kolegiatę pod wezwaniem tego świętego na krakowskim Kleparzu. Kadłubek nazywa go "najświętszym biskupem Krakowian, którego imię złotym winno być ryte rylcem".
| Poprzednik Mateusz |
 |
Biskup krakowski 1166-1185 |
|
Następca Fulko |
