Gao Gang
Z Wikipedii
Gao Gang (chiń. 高岗, Wade-Giles: Kao Kang) - (1905-1954) polityk komunistycznych Chin. Do partii wstąpił w 1926 r. W latach 30. kierował niewielkim, kontrolowanym przez chińskich komunistów obszarem Baoan w prowincji Shaanxi, gdzie zakończył się Długi Marsz Mao Zedonga. Okazując lojalność Mao, Gao przetrwał pierwsze czystki w partii.
W 1946 r. został wysłany do Mandżurii, wyzwolonej rok wcześniej spod japońskiej okupacji przez armię sowiecką. W 1949 r. został szefem partii w całym regionie Dongbei. Działając na tyłach chińskich ochotników walczących w wojnie koreańskiej, Gao zadbał o ich odpowiednie zaopatrzenie.
Jako rządzący Dongbei nawiązał również dobre stosunki ze Stalinem, dzięki któremu Dongbei uzyskał od ZSRR pomoc ekonomiczną, której Stalin generalnie skąpił Chinom. Pamiątką po tej wyjątkowej współpracy jest Park Stalina w Harbinie - ewenement na skalę całych Chin, w których Stalin nie cieszył się kultem, o co zadbał Mao Zedong, który zawsze był podejrzliwy wobec sowieckiego przywódcy.
Współpracując z ZSRR sam Gao Gang również sprowadził na siebie podejrzenia Mao, który uważał, że w Dongbei powstała swego rodzaju "sowiecka kolonia". W 1952 r. na zasadzie "kopniaka w górę" Gao Gang otrzymał awans do Centralnej Komisji Planowania ChRL i rok później przeniósł się do Pekinu. Zyskał w ten sposób pozycję nr 6 w partyjnej hierarchii, ale jednocześie został również odcięty od swej bazy. W Pekinie Gao zaangażował się w wewnątrzpartyjne starcia i w 1954 r. padł ofiarą Kampanii przeciw prawicowcom. Został wydalony z partii i oskarżony o antypartyjny spisek. Trafił do więzienia i stał się obiektem propagandowej nagonki. W 1955 r. podano, że popełnił samobójstwo, najprawdopodobniej jednak został zgładzony.
Pod dojściu do władzy Deng Xiaopinga rehabilitowano w latach 80. szereg polityków potępionych za czasów maoizmu. Gao Gangowi rehabilitacji jednak odmówiono, a Deng potwierdził, że jego wydalenie z partii było uzasadnione.
Według najbardziej znanej anegdoty, Gao Gang miał mawiać, że pociąg ludu do burżuazyjnego stylu życia jest jak penis - do czasu do czasu idzie w górę.
