Galleazo Ciano
Z Wikipedii
Galeazzo Ciano, hrabia di Cortelazzo (ur. 18 marca 1903 w Livorno, zm. 11 stycznia 1944 w okolicach Werony), włoski polityk, dyplomata i dziennikarz, czołowy działacz ruchu faszystowskiego, zięć Benito Mussoliniego.
Syn wybitnego dowódcy i weterana I wojny światowej Constanzo Ciano. Jako młody człowiek wstąpił do ruchu faszystowskiego, był uczestnikiem marszu na Rzym w 1922. W latach 1925-1930 przebywał na placówkach dyplomatycznych m.in. w Rio de Janeiro, Pekinie i Szanghaju. W kwietniu 1930 poślubił Eddę Mussolini. Po powrocie do Włoch był m.in. ministrem prasy i propagandy w latach 1935-1936, a w 1936 objął posadę ministra spraw zagranicznych i członka Wielkiej Rady Faszystowskiej.
Początkowo zwolennik sojuszu z hitlerowskimi Niemcami i ekspansji terytorialnej Włoch, w miarę upływu czasu opowiadał się za podpisaniem separatystycznego pokoju z Aliantami. 25 lipca 1943, podczas pamiętnego zebrania Wielkiej Rady Faszystowskiej, poparł przeciwników Mussoliniego i głosował za jego usunięciem. Internowany przez rząd marszałka Badoglia, zdołał uciec i przedostać się do Niemiec. Został aresztowany przez gestapo w związku ze swoim udziałem w usunięciu Duce i próbami negocjacji z Aliantami, co zostało uznane za działalność antyniemiecką. Następnie przekazany w ręce włoskich faszystów, stał się jednym z oskarżonych w pokazowym procesie w Weronie. Mimo wysiłków żony został skazany na karę śmierci za zdradę stanu i rozstrzelany.
Autor słynnych Dzienników, na które złożyły się prowadzone przez niego notatki z podróży i z kontaktów z politykami wielu krajów.
