Głowica elektromagnetyczna
Z Wikipedii
Głowica elektromagnetyczna - element konstrukcyjny urządzeń dokonujących odczytu/zapisu na nośniku ferromagnetycznym, np drucie stalowym lub taśmie z tworzywa sztucznego pokrytej materiałem ferromagnetycznym.
Głowica stanowi cewkę, której rdzeń ma szczelinę, nad którą przesuwa się taśma. W czasie zapisu zmiany pola elektromagnetycznego w szczelinie powodują zmiany namagnesowania taśmy, a podczas odczytu zmiany pola elektromagnetycznego taśmy powodują wzbudzenie napięcia w cewce głowicy.
Rdzenie głowic wykonywane są z cienkich blach permalojowych, ze stopów sen-alloy, sen-dust itp.