Gładź szpachlowa
Z Wikipedii
Gładź szpachlowa - to materiał budowlany oparty głównie na gipsie jako materiale wiążącym i wypełniającym z dodatkiem kredy, dolomitu i materiałów pomocniczych (plastyfikatorów, opóźniaczy wiązania gipsu).
Suchą gładź miesza się z wodą uzyskując lepką maź, którą nakłada się na ścianę cienką warstwą i wyrównuje. Gładź szybko wiąże i twardnieje (od 1 do 2 godzin). Po wyschnięciu jest krucha, dzięki czemu łatwo poddaje się szlifowaniu papierem ściernym.
Materiału tego używa się głównie w pracach wykończeniowych do tworzenia gładzi gipsowych (przeważnie na ścianach).
W gładziach szpachlowych występują też jako składniki: wapno i cement pełniąc rolę materiałów wiążących. Istnieją też gładzie bezgipsowe, mające postać półpłynną i nie wymagające rozrabiania z wodą przed położeniem. Gładzie takie wiążą przy wyschnięciu, a zwilżone stają się ponownie plastyczne, dlatego możliwe jest też dokonywanie korekt na mokro poprzez polerowanie mokrą gąbką.
Materiałem podobnym, stosowanym powszechnie od wieków w architekturze bogatych wnętrz: teatrach, kościołach, pałacach, do budowy sztucznej scenografii, rzeźbiarstwie itp. jest stiuk.