Francisco Macias Nguema
Z Wikipedii
Francisco Macías Nguema (właściwie Mez-m Ngueme; ur. 1924, zm. 29 września 1979) - pierwszy postkolonialny przywódca Gwinei Równikowej.
Początki kariery polityczne Macias Nguemy wiążą się ze stanowskiem burmistrza w rodzinnym mieście Mongomo za czasów hiszpańskiej kolonizacji. Później był też członkiem regionalnego parlamentu. W 1968 został pierwszym prezydentem Gwinei Równikowej przy poparciu opuszczających kraj Hiszpanów. W czasie jego dyktatury dokonano wiele zbrodni na jego przeciwnikach politycznych, m.in. zamordowano przedniepodległościowego premiera Bonifacio Ondó Edu. W tym okresie Gwineę Równikową określano często mianem "afrykańskiego Auschwitz".
Nieustanne łamanie praw człowieka przez wojsko, a także gwardię prezydencką, sprawiło, że za jego rządów z kraju uciekło ponad 1/3 mieszkańców, w tym także żona prezydenta. Macias Nguema rozwijał skrajny kult jednostki, nadając sobie rozmaite przydomki np. "Jedyny Cud". W 1976 rozpoczął akcję afrykanizacji nazw geograficznych i nazwisk - swoje zmienił na Masie Nguema Biyogo Ñegue Ndong. Macias Nguema znany był ze swoich dziwnych zarządzeń, m.in. zakazał używania słowa "intelektualista" czy nakazał zniszczenie łodzi rybackich, zakazując tym samym rybołówstwa.
Pod koniec swoich rządów ogłosił się dożywotnim prezydentem. Jednak 3 sierpnia 1979 został obalony przez swojego siostrzeńca Teodoro Obiang Nguema Mbasogo. Kilka tygodni później został stracony. Jego reżim uznawany jest za najbardziej krwawą dyktaturę w historii postkolonialnej Afryki.
W latach 1973-1979 największa wyspa Gwinei Równikowej Bioko nosiła nazwę Macias Nguema.
