Ferdynand Maksymilian Brokoff
Z Wikipedii
Ferdynand Maksymilian Brokoff (cz. Ferdinand Maxmilián Brokoff, en. Ferdinand Maxmilian Brokoff), urodzony 12 września 1688 w miejscowości Červený Hrádek koło Chomutova, zmarły 8 marca 1731 w Pradze, rzeźbiarz czeskiego baroku, syn rzeźbiarza Jana Brokoffa.
[edytuj] Biografia
Urodzony jako drugi syn Jana Brokoffa i jego żony Elizy, już w młodym wieku pokazał swój talent rzeźbiarski porównywalny ze swoim starszym bratem Michałem Janem i ojcem Janem. Początkowo pomagał swojemu ojcu w jego warsztacie, od 1708 pracował już niezależnie, w wieku lat 22 był już na tyle ceniony, że jego rzeźby znalazły się na Moście Karola w Pradze - były to Św. Wacław, św. Kajetan, grupa rzeźb Francis Borgia, rzeźby śś. Ignacego i Franciszka Ksawerego, św. Jana, Św. Feliksa, Św. Ivo z najsłynniejszą rzeźbą Turka.
Około roku 1714 zaczął współpracę z austryjackim architektem Johannem Fischerem von Erlach i przeniósł się do Wiednia nadal przyjmując zlecenia w Pradze. W Wiedniu pracował nad kościołem Św. Karola Boremeusza, tworzył też na Śląsku we Wrocławiu, zmuszony powrócić do Pragi w związku z postępującą gruźlicą.
Pomimo to w latach 20-ych XVIII w stworzył takie dzieła jak w 1726 Posąg Mariański na rynku na Hradczanach (Hradčanské náměstí), także 13 rzeźb w Kalwarii na schodach do Nowego Zamku, która nie została zrealizowana. W związku z chorobą zmuszony był pod koniec życia do zdania się na swoich uczniów, tworząc samemu jedynie projekty i modele.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Sochari (cz)
