Enzo Bearzot
Z Wikipedii
Enzo Bearzot (ur. 26 września 1927) jest byłym włoskim piłkarzem a także trenerem, który doprowadził Włochów do tytułu mistrzowskiego w 1982.
[edytuj] Kariera piłkarska
Grał jako obrońca, ale nie zrobił wielkiej kariery. Karierę zawodniczą rozpoczął w klubie AC Prato. Grał także dla Interu, Calcio Catania i Torino FC.
[edytuj] Kariera trenerska
Karierę trenerską rozpoczął jako asystent Nereo Rocco a poźniej Giovan Battista Fabbri w Torino FC. Samodzielnie pracował w AC Prato. Szybko jednak zaczął pracować dla Włoskiej Federacji Piłkarskiej. Najpierw pracował jako trener drużyny do lat 23. Później był asystentem Ferruccio Valcareggi na MŚ w 1974 oraz jego następcy Fulvio Bernardiniego. W 1977 został selekcjonerem reprezentacji z którą w 1978 zdobył czwarte miejsce na mundialu.
W 1982 po słabym początku na mundialu, Bearzot zarządził ciszę prasową. Efekt był oszałamiajacy, ponieważ w następnych meczach Włosi pokonali Argentynę, Brazylię, w półfinale Polskę, a w finale RFN. Był to pierwszy tytuł mistrzowski dla Włoch od 1938.
Był też trenerem Włoch w trakcie eliminacji do ME 1984, do których się nie zakwalifikowali, oraz na mundialu w 1986, gdzie Włochy odpadły w drugiej rundzie. Po mistrzostwach, Bearzot podał się do dymisji. Nie pracował aż do 2002 kiedy został dyrektorem technicznym federacji piłkarskiej. Funkcję tą pełnił do 2005.
poprzednik: Fulvio Bernardini |
Selekcjoner w latach 1977-86 |
następca: Azeglio Vicini |