Eluréd i Elurín
Z Wikipedii
Eluréd i Elurín – fikcyjne postacie ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawią się w Silmarillionie.
- W angielskim oryginale – Eluréd / Elurín
- Przekład Marii Skibniewskiej – Elured / Elurin
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Eluréd i Elurín – pólelfowie, synowie Diora i Nimloth, starsi bracia Elwingi. Urodzili się i wychowywali w Lanthir Lamath, aż do czasu, gdy cała rodzina przeniosła się do Doriath (505 rok Pierwszej Ery)[1]. W czasie napaści synów Fëanora[2] (509 rok), słudzy Celegorma (żądni zemsty po śmierci pana) porzucili Eluréda i Elurína w lesie. Obaj chłopcy, najpewniej umarli z głodu, bowiem ich poszukiwania zarządzone przez Maedhrosa nie dały skutku.
Imiona Eluréd i Elurín pochodzą z języka sindarin. Oba znaczą w tej mowie Wspomnienie o Elu.