Edward Balcerzan
Z Wikipedii
Edward Balcerzan (13 października 1937 Wołczańsk koło Charkowa) – poeta, prozaik, krytyk literacki.
Ukończył filologię polską na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. W 1968 uzyskał stopień doktora za rozprawę o twórczości Brunona Jasieńskiego. W 1972 habilitował się, w 1990 zdobył tytuł profesora zwyczajnego.
Debiutował na łamach "Życia i Kultury" – dodatku literackiego "Głosu Szczecińskiego" jako poeta. W latach 1972-1981 był redaktorem naczelnym czasopisma "Teksty", w latach 1990-1992 "Tekstów Drugich".
[edytuj] Nagrody
- 1982 - Nagroda im. Jurzykowskiego
[edytuj] Twórczość
- 1960 Morze, pergamin i ty (poezja)
- 1964 Podwójne interlinie (poezja)
- 1968 Styl i poetyka twórczości dwujęzycznej Brunona Jasieńskiego. Z zagadnień teorii przekładu
- 1969 Granica na moment (poezja)
- 1971 Oprócz głosu (szkice krytycznoliterackie)
- 1972 Późny wiek (poezje)
- 1972 Któż by nas takich pięknych (powieść)
- 1972 Przez znaki. Granice autonomii sztuki poetyckiej
- 1982 Kręgi wtajemniczenia: czytelnik, badacz, tłumacz, pisarz
- 1984 Włodzimierz Majakowski (monografia)
- 1989 Liryka Juliana Przybosia
- 2004 O nowatorstwie
