Drzewo Jozuego

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Drzewo Jozuego
kwitnąca Yucca brevifolia
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Podgromada	Magnoliophytina
Klasa	jednoliścienne
Podklasa	liliowe
Nadrząd	lilipodobne
Rząd	agawowce
Rodzina	agawowate
Rodzaj	jukka
Nazwa systematyczna
Yucca brevifolia Engelm.

Drzewo Jozuego, juka krótkolistna, jukka krótkolistna (Yucca brevifolia Engelm.) - gatunek roślin należących do rodziny agawowatych. Występuje głównie w Ameryce Północnej i Środkowej. Jest największym przedstawicielem rodziny agawowatych na świecie.

[edytuj] Charakterystyka

Yucca brevifolia nie jest prawdziwym "drzewem", gdyż nie posiada, specyficznych dla każdego drzewa pierścieni wzrostu. Trudne też jest właściwe określenie ich wieku, choć ich żywotność określa się na około 900 lat. Tak długi okres życia jest spowodowany bardzo powolnym wzrostem, wynoszącym od 1 do 7 cm rocznie.

Pokrój: Rośliny dorastające nawet do 12 metrów wysokości i 3,5 m w obwodzie.
Łodyga: Powyginane.
Liście: Niebywale ostre i kłujące.
Biotop: Głównymi miejscami występowania są południowo-zachodnie tereny Stanów Zjednoczonych, w szczególności pustynia Mohave w Kalifornii (Joshua Tree National Park) i otaczający ją obszar, jak również w częściach Arizony (Joshua Forest Parkway), Nevady i południowo-zachodniej części Utah. Jukka krótkolistna upodobała sobie tereny równinne, zbocza i płaskowzgórza znajdujące się na wysokościach od 600 do 1800 m n.p.m.

[edytuj] Systematyka

Wyróżnia się dwa podgatunki Drzewa Jozuego które są znane w naukowym społeczeństwie jako Yucca brevifolia herbetti (John Herbert Webber, 1942) oraz Yucca brevifolia jaegeriana (Edmund Jaeger, 1935). Ten pierwszy występuje głównie w zachodniej i południowej części Pustyni Mojave, jest większy i ma stosunkowo dłuższe liście tworzące odgałęzienia tylko podczas kwitnięcia. Natomiast drugi występuje we wschodniej części tejże pustyni, jest mniejszy co widać również po mniejszych lecz gęstszych liściach, które mogą tworzyć odgałęzienia już przed pierwszym kwitnięciem.

[edytuj] Cykl rozwojowy

Przez pierwszych kilku dekad życia, roślina rośnie jako pionowa łodyga bez jakichkolwiek gałęzi i po osiągnięciu 1.5 do 3 metrów wysokości pojawiają się pierwsze kwiaty. Dojrzałe rośliny produkują piękne białe (żółtozielone) kwiaty z nieprzyjemną ochrą które wydzielają słodki zapach przypominający aromat orzecha kokosowego. Od tego momentu , drzewo przechodzi jakby drugi etap swojej ewolucji. Po zakwitnięciu, kwiaty odpadają, zostawiając długie łodygi z wysuszoną powłoką na końcu. Nowe liście rosną pod tą właśnie martwą częścią a nowa gałąź zaczyna wzrost w innym kierunku aż do momentu kolejnego przekwitania gdy kierunek znowu się zmienia. W procesie rozmnażania który odbywa się na przełomie marca i maja, Drzewa Jozuego (jak i wiele innych juki) weszło w specyficzną symbiozę z żeńskim gatunkiem ćmy o nazwie Pronuba (Tegeticula). Ćmy te jako jedyne rozwinęły specjalistyczne organy dzięki którym mogą składać swoje jajeczka w jajnikach kwiatowych tych roślin, jednocześnie przyczyniając się do transportu pyłku z jednego kwiatu na inne. Natomiast po wylęgu młodych larw żywią się one nasionami juki. Kiełkowanie następuje i jest związany z obfitym zimowym opadem atmosferycznym po których pojawiają się migdałowe, zielono-brązowe owoce, spadające późną wiosną wkrótce po dojrzeniu ujawniając wiele płaskich nasion.

[edytuj] Historia

Pierwszym mormońskim osadnikom przybyłym na kontynent amerykański przypominały wzniesione ku niebu ręce modlącego się proroka, stąd nazwa drzewa Jozuego. Gatunek ten stała się symbolem pustyni Mohave w południowej Kaliforniii znajduje się tam pod ścisłą ochroną.

Zdumiewająca rozmaitość kształtów i wzorów wzrostu tej niesamowitej rośliny ukazuje niezwykłą indywidualność każdego z tych drzew.