Dolina Kieżmarska
Z Wikipedii
Dolina Kieżmarska (słow. Dolina Bielej vody Kežmarskej) - dolina walna położona jest na terenie Słowacji, po południowej stronie Tatr, pomiędzy Tatrami Bielskimi a główną granią Tatr Wysokich na odcinku od Przełęczy pod Kopą (Kopské sedlo) do Wyżniego Baraniego Zwornika (Vyšná Barania strážnica). Długość doliny wynosi 7,0 km. Jej dolne piętro jest zalesione a skaliste górne piętro rozgałęzia się na:
- Dolinę Koperszadów Przednich (Predné Meďodoly)
- Dolinę Białych Stawów (dolina Bielych plies)
- Dolinę Zielonego Stawu (dolina Zeleného plesa).
Dolina Kieżmarska graniczy od południowego wschodu z dolinami:
- Zimnej Wody (Malá Studená dolina), rozdziela je grań odchodząca od Łomnicy w kierunku północno-zachodnim, łącząca się z główną granią tatrzańską w Wyżnim Baranim Zworniku
- Łomnickiej (Skalnatá dolina), rozdziela je grań Wideł (Vidlový hrebeň) biegnąca od Łomnicy w kierunku Kieżmarskiego Szczytu
- Kotliny Huncowskiej (Huncovská kotlinka), rozdziela je masyw Kieżmarskiego Szczytu i Małego Kieżmarskiego Szczytu.
Nad doliną górują: Jagnięcy Szczyt (Jahňací štít), Jastrzębia Turnia (Jastrabia veža), Kołowy Szczyt (Kolový štít), Czarny Szczyt (Čierny štít), Baranie Rogi (Baranie rohy), Durny Szczyt (Pyšný štít), Łomnica (Lomnický štít), Kieżmarski (Kežmarský štít) i Mały Kieżmarski Szczyt (Malý Kežmarský štít).
Dnem doliny płynie potok Biała Woda Kieżmarska, w górnym piętrze położone są stawy: m.in. Zielony Staw Kieżmarski (Zelené pleso), Czarny Staw (Čierne pleso) i Mały Czarny Staw (Malé Čierne pleso) oraz Czerwony Staw (Červené pleso) i Modry Stawek (Belasé pleso) – w Dolinie Zielonego Stawu i Wielki Biały Staw (Veľké Biele pleso) w Dolinie Białych Stawów.
Przez dolinę poprowadzone są szlaki i drogi turystyczne prowadzące na okoliczne szczyty (trasa znakowana poprowadzona jest na Jagnięcy Szczyt) i łączące sąsiadujące doliny. Przez dolinę przebiega Magistrala Tatrzańska. Nad Zielonym Stawem Kieżmarskim w latach 1895 – 1897 zbudowano schronisko turystyczne. Dolina Kieżmarska była odwiedzana przez turystów już w XVI wieku (odnotowana jest wycieczka Beaty Łaskiej w 1565), dolinę już w 1793 zbadał i opisał Robert Townson a w 1805 Stanisław Staszic.
