Dobszyńska Lodowa Jaskinia (jaskinia)
Z Wikipedii
Dobszyńska Lodowa Jaskinia (słow. Dobšinská ľadová jaskyňa) - jaskinia na Słowacji znajdująca się w miejscowości o tej samej nazwie. Stanowi unikatowy rezerwat przyrody.
Wejście znajduje się w północnym stoku szczytu Duča na wysokości 969,5 m n.p.m. Jej długość wynosi 1232 m. Opadanie jaskini w głąb oraz skierowanie wyjścia ku północy sprawia, że istnieje w niej specyficzny mikroklimat. Zimą chłodne powietrze dostaje się do wnętrza jaskini i tam zalega, zaś latem, ciepłe powietrze, o mniejszej gestości, nie jest wstanie wyprzeć chłodnego z jaskini. Z tego powodu średnia temperatura w jaskini utrzymuje się przez cały rok poniżej 0°C. W tych warukach na przebiegu setek lat w jaskini doszło do nagromadzenia lodu, którego objętość oblicza się na około 110 000m³. Rzeźba lodu powstała natomiast wskutek cyrkulacji powietrza, które ów lód osadzało.
Jaskinia została odkryta 15 lipca 1870 roku przez inżyniera górnictwa E. Ruffinyiego i jego współpracowników. W 1871 roku udostępniono ją do zwiedzania, a w 1887 roku była pierwszą jaskinią w Europie z elektrycznym oświetleniem.
Dobszyńska Jaskinia Lodowa została zapisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2000 r. (ów zapis stanowi poszerzenie wpisu jaskiń Słowackiego Krasu i węgierskiego Krasu Aggtelek z 1995 r.)
