Dinukleotyd nikotynamidoadeninowy
Z Wikipedii
NAD+ – dinukleotyd nikotynamidoadeninowy
NADP+ – fosforan dinukleotydu nikotynamidoadeninowego
Akceptory elektronów i protonów w procesach utleniania komórkowego. Koenzymy oksydoreduktaz.
[edytuj] NAD+
Cząsteczka NAD jest dinukleotydem składającym się z adenozyno-5'-monofosforanu i nukleotydu nikotynamidowego połączonych ze sobą wiązaniem bezwodnikowym. Cząsteczka NAD+ wiąże jeden proton i dwa elektrony. Miejscem ich działania jest amid kwasu nikotynowego. Drugi proton pozostaje w środowisku reakcji. Zredukowany NAD+ (NADH) przekazuje proton i elektrony na mitochondrialny łańcuch oddechowy, gdzie poprzez wiele ogniw pośrednich są one przekazywane na tlen, tworząc H2O. Procesowi temu towarzyszy powstawanie energii magazynowanej w postaci ATP.
[edytuj] NADP+
Cząsteczka NADP+ różni się do NAD+ obecnością reszty fosforanowej przy węglu 2' rybozy nukleotydu adeninowego.
NADP+ jest także akceptorem protonu i elektronów w reakcjach utleniania, lecz powstający NADPH nie przekazuje protonu i elektronów na łańcuch oddechowy. Są one zużytkowywane w różnych reakcjach redukcji, głównie w przebiegu biosyntezy kwasów tłuszczowych i cholesterolu. W organizmach samożywnych NADP powstaje w początkowym etapie fotosyntezy i jest zużywany później w cyklu Calvina.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii.
