Dekompresja (nurkowanie)
Z Wikipedii
Dekompresja to proces usuwania gazów nagromadzonych w organizmie nurka podczas oddychania w warunkach podwyższonego ciśnienia.
Gazem najczęściej używanym do oddychania pod wodą jest mieszanka tlenu i azotu. Wraz ze wzrostem głębokości na jakiej znajduje się nurek, gaz ten podawany jest przez automat oddechowy pod coraz większym ciśnieniem, równym ciśnieniu otaczającej wody. W takich warunkach następuje wzrost ilości azotu (stanowiącego 78% powietrza) rozpuszczonego we krwi nurka.
Jeśli na skutek długiego lub głębokiego nurkowania we krwi nurka znajdzie się duża ilość azotu, bezpośrednie wynurzenie na powierzchnię może spowodować powstanie we krwi pęcherzyków azotu, które mogą spowodować zatory (tzw. choroba dekompresyjna) i niedotlenienie partii organizmu.
W takiej sytuacji konieczne jest spowolnienie wynurzenia, aby nagromadzony we krwi azot został usunięty z organizmu w procesie oddychania. W tym celu wykonuje się przystanki dekompresyjne wyznaczone za pomocą tabel dekompresyjnych lub komputera nurkowego.
W przypadku oddychania innymi niż powietrze mieszaninami, takimi jak np. nitrox albo trimix, zachodzi analogiczny proces, jednak przebieg (czas) nasycania organizmu oraz dekompresji jest inny.
