Daishō
Z Wikipedii
Daishō – japońska nazwa kompletu mieczy – krótkiego (wakizashi lub tanto) i długiego (katana lub tachi) – noszonego przez samurajów w okresie od ok. 1597 roku n.e aż do edyktu Haito-rei z 1876 r.n.e. Późniejsze miecze japońskie nie stanowią już w sensie prawnym (i kolekcjonerskim) kompletów daishō.
Miecz długi (daito) noszony był po lewej stronie pasa jedynie przez wyższych rangą samurajów. Miecz krótki wakizashi lub tanto noszony był z prawej strony pasa przez bogatszych kupców, służby publiczne itp.
"Zestaw" katana+wakizashi był z reguły preferowany do noszenia na co dzień przez samuraja za to tachi+tanto były używane podczas bitwy, ale nie była to zasada i ostatecznie to czym walczył zależało od samuraja. Zazwyczaj w zwykłe dni samuraj nosił miecze ostrzami do góry, a podczas bitew ostrzami do dołu.
