Cuthbert Grant
Z Wikipedii
Cuthbert Grant (ur. 1793 – zm. 15 lipca 1854) – przywódca Metysów. Kapitan oddziałów metyskich w bitwie pod siedmioma dębami (1814) oraz negocjator porozumienia pokojowego z Siuksami po bitwie pod Grand Coteau (1844).
Cuthbert Grant urodził się w 1793 w Forte de la Riviere Tremblante (Fort Tremblant) w Saskatchewan. Ojciec Cuthberta był Szkotem, partnerem Kompanii Północno-Zachodniej. Matka była metyską, mającą w swych żyłach krew Indian Kri. Gdy ojciec Cuthberta zmarł w 1799, opiekę nad dzieckiem przejął Willaim McGillvary dyrektor Kompanii. Zgodnie z życzeniem ojca, w 1801 chłopca wysłano do szkoły w Szkocji. Po powrocie z Europy w 1812 zaczął pracę urzędnika Kompanii. Z czasem stał się znany wśród Metysów, zostając ich mentorem i przywódcą.
W wyniku konfliktu rywalizujących ze sobą kompanii i bitwy pod siedmioma dębami w 1814, w której Grant dowodził Metysami z Kompanii Północno-Zachodniej, doszło do jej połączenia z Kompanią Zatoki Hudsona w 1821. Grant, który miał już wielką sławę jako sprawny administrator i twardy przywódca, objął z rąk Gubernatora nowej Kompanii Zatoki Hudsona stanowisko dozorcy terenów preriowych kompanii – Warden of the Plains. Do jego obowiązków należało organizowanie polowań na bizony, z mięsa których produkowano cenny pemikan. W 1828 powierzono mu organizację obrony kolonii Red River. W 1829 uruchomił tam pierwszy młyn, później został szeryfem i sędzią.
Po bitwie Metysów ze Siuksami pod Grand Coteau w 1844 Grant wynegocjował bardzo korzystny układ z Siuksami otwierający dla Metysów obszar prerii, a jednocześnie dający Indianom należny im udział w handlu mięsem.
Był trzykrotnie żonaty. Zmarł w 1854 w wyniku obrażeń po upadku z konia.
