Cmentarz żydowski w Lublinie
Z Wikipedii
[edytuj] Stary cmentarz
Stary Cmentarz żydowski w Lublinie (ul. Sienna) - został założony w 1541 roku. Ostatni pochówek miał miejsce w 1830 roku. Podczas II wojny światowej Niemcy zdewastowali cmentarz. Po zakończeniu wojny, ówczesne władze komunistyczne miasta całkowicie zaniedbały tą wspaniałą nekropolię żydowską. Dopiero w latach 80-tych Towarzystwo Opieki nad Pamiątkami Kultury Żydowskiej w Lublinie przeprowadziło prace porządkowe i wnikliwą inwentaryzację cmentarza. W okresie 1988-1991 doszło do kilkukrotnych aktów wandalizmu, w których zostało zniszczonych 40 nagrobków.
Na cmentarzu zachowało się około 60 nagrobków. Teren cmentarza jest otoczony murem wzniesionym w XVII wieku. Cmentarz odwiedzany jest przez Żydów z całego świata, którzy składają kamyki, zapalone świece i karteczki z prośbami o wstawiennictwo.
[edytuj] Nowy cmentarz
Nowy cmentarz żydowski w Lublinie (ul. Walecznych) - został założony w 1829 roku. W czasach I wojny światowej powstał tutaj żydowski cmentarz wojenny. Podczas II wojny światowej Niemcy zdewastowali cmentarz, po którym pozostał jedynie pusty plac, część muru i dwa zniszczone ohele. Niemcy użyli macewy do utwardzenia tzw. Czarnej Drogi w obozie koncentracyjnym Majdanek. Po zakończeniu wojny, ówczesne władze miasta wydały zezwolenie na budowę drogi przez środek cmentarza. W ten sposób obszar został podzielony na dwa place o powierzchni 3,5 hektara każdy. Pod koniec lat 80-tych cemntarz objęła opieką Fundacja Sary i Manfreda Frenklów. W 1989 roku nastąpiło wpisanie obiektu do rejestru zabytków. Wydzielona część cmentarza jest cały czas czynna i używana przez lubelską gminę żydowską.
Na powierzchni 8,6 hektara znajduje się około 50 nagrobków, w tym wiele współczesnych. Cmentarz jest nadal wykorzystywany do pochówków przez lokalną gminę żydowską.