Chlorek kobaltu(II)
Z Wikipedii
| Chlorek kobaltu(II) | |
| Nazwa systematyczna | Chlorek kobaltu(II) |
| Wzór chemiczny | CoCl2 |
| Masa molowa | 129,84 g/mol |
| Typ związku | nieorganiczny, sól |
| Własności fizyczne (podane - o ile nie zaznaczono inaczej - w warunkach standardowych) |
|
| Stan skupienia | stały |
| Barwa | niebieska |
| Gęstość | 3,356 g/cm3 |
| Temperatura wrzenia | 1049°C (1322 K) |
| Rozpuszczalność w wodzie | 52,5 g/100g wody (20°C) |
Chlorek kobaltu (II) (CoCl2) - nieorganiczny związek chemiczny, sól chlorkowa kobaltu.
Bezwodny chlorek kobaltu jest higroskopijny (wchłania łatwo wilgoć). Mechanizm wchłaniania wilgoci przez ten zwązek polega na tworzeniu przez niego hydratów (sole, w których strukturze krystalicznej występują cząsteczki wody). W zleżności od liczby cząsteczek wody w klatce elementarnej, hydraty chlorku kobaltu mają różną barwę:
- bezwodny CoCl2 - jest intensywnie niebieski
- CoCl2*2H2O - jest różowy
- CoCl2*6H2O - jest intensywnie czerwony.
Ta własność chlorku kobaltu jest wykorzystywana do określania wilgotności. Np. chlorek kobaltu dodaje się do silikażelu stosowanego do pozbywania się wilgoci z aparatury chemicznej (np: eksykatorów). Gdy granulki silikażelu nasączone chlorkiem kobaltu są niebieskie oznacza to, że jest on suchy. Gdy zmieni barwę na różową należy go osuszyć lub wymienić.
Chlorek kobaltu jest też stosowany jako absorbent amoniaku i dodatek do nawozów i pasz.
