Charles L. McNary
Z Wikipedii
Charles Linza McNary (12 czerwca 1874 - 25 lutego 1944) był republikańskim politykiem z amerykańskiego stanu Oregon.
Urodzony w Salem, stolicy Oregonu, McNary ukończył Uniwersytet Stanforda, dzięki czemu zdobył zawód prawnika. Praktykował w tym zawodzie jako zastępca prokuratora trzech oregońskich dystryktów (1904-1911). Następnie był sędzią stanowego Sądu Najwyższego (1913-1915).
Senatorem został mianowany na skutek powstałego wakatu w roku 1917, po czym odnawiał swój mandat i zasiadał w izbie wyższej amerykańskiego Kongresu aż do swojej śmierci w 1944 roku. Od roku 1933 do śmierci był też liderem mniejszości.
Kandydat w wyborach 1940 roku na urząd prezydenta Wendell Willkie z Nowego Jorku, który reprezentował skrzydło liberalne partii mianował McNary'ego swoim kandydatem na wiceprezydenta. Zachodni konserwatyzm McNary'ego miał zrównoważyć wschodni liberalizm Willkiego. Jednakże tandem Willkie-McNary przegrał wyraźnie z urzędującym demokratycznym prezydentem Franklinem Delano Rooseveltem oraz Henrym Wallace'em.
 |
Liderzy Mniejszości w Senacie Stanów Zjednoczonych |
|
Oscar Underwood (D) | Joseph Taylor Robinson (D) | Charles L. McNary (R) | Warren Austin (R) | Charles L. McNary (R) | Wallace H. White, Jr. (R) | Alben Barkley (D) | Kenneth S. Wherry (R) | Styles Bridges (R) | Lyndon B. Johnson (D) | William F. Knowland (R) | Everett Dirksen (R) | Hugh Scott (R) | Howard Baker (R) | Robert Byrd (D) | Bob Dole (R) | Tom Daschle (D) | Trent Lott (R) | Tom Daschle (D) | Trent Lott (R) | Bill Frist (R) | Tom Daschle (D) | Harry Reid (D) | Mitch McConnell (R - elekt) |
