Cesarstwo Ottonów
Z Wikipedii
Cesarstwo Ottonów jest nieoficjalną nazwą jakiej używa się na określenie Świętego Cesarstwa Rzymskiego pod rządami Ottona I, zwanego Wielkim (panował w latach 936-973) oraz jego syna (973-983) i wnuka (983-1002), którzy również nosili imię Otton. Okres Cesarstwa Ottonów charakteryzuje się wzmocnieniem władzy królewskiej i cesarskiej wobec niemieckich książąt plemiennych oraz uzależnieniem papieży od cesarza, co w praktyce oznaczało desygnowanie przez niego kandydatów do tronu papieskiego. W dobie Cesarstwa Ottonów nastąpiła także odbudowa karolińskiej idei uniwersalnej monarchii chrześcijańskiej Europy. Interweniując dwukrotnie na rzecz papieża ( w 951 i 961 roku) w ogarniętej politycznym chaosem Italii Otto I koronował się w Mediolanie na króla Longobardów, po czym upomniał się o koronę cesarską. Otrzymał ją w 962 roku w Rzymie z rąk papieża Jana XII. Dzięki odnowieniu cesarstwa powstało państwo nawiązujące do tradycji starożytnego Rzymu oraz imperium Karola Wielkiego.
Ogromnym sukcesem polityki Ottona I było ożenienie syna Ottona II z księżniczką bizantyjską Teofano oraz wymuszenie na papieżu koronowania go na cesarza. Przeprowadzona za życia ojca koronacja zapewniała ciągłość godności cesarskiej w dynastii saskiej, zaś ślub z Teofano oznaczał uznanie tytułu cesarskiego królów niemieckich przez Konstantynopol.
Ambicją nowego cesarza oraz jego następców, Ottona II i Ottona III było podporządkowanie sobie całego chrześcijańskiego (łacińskiego) świata w ramach uniwersalistycznego cesarstwa. Najbliższy realizacji tego planu był Otto III. Wychowany w kulcie tradycji saskiej, karolińskiej i bizantyjskiej, świadomie nawiązujący do legendy Karola Wielkiego, zamierzał stworzyć imperium złożone z równouprawnionych chrześcijańskich królestw - Italii, Francji, Niemiec oraz Słowiańszczyzny (władcą tej ostatniej miał być najprawdopodobniej Bolesław Chrobry), nad którymi panowałby rezydujący w Rzymie cesarz. Nieoczekiwana śmierć Ottona III w 1002 roku pogrzebała idee zjednoczeniowe. Odtąd cesarstwo rzymskie utożsamiać się będzie coraz bardziej z królestwem niemieckim.
Zobacz też
