Castor 2 (człon rakiety)
Z Wikipedii
| Castor 2 | |
| Producent | Thiokol (USA) |
| Człon rakiet | Advanced Scout, Blue Scout 1, Blue Scout 2, Blue Scout Junior, Delta 0100, Delta 1000, Delta 2000, Delta E, Delta J, Delta L, Detla M, Detla N, H-1, N-1, N-2, Scout A, Scout B, Scout D, Scout F, Scout G |
| Materiały napędowe | stały materiał pędny |
| Rok pierwszego startu | 1960 |
| Rok ostatniego startu | 1994 |
| Koszt jednostkowy | 1,01 mln. USD |
| Osiągi | |
| Siła ciągu przy starcie | 258,915 (w próżni) kN |
| Impuls właściwy w próżni | 262 s |
| Impuls właściwy na poz. morza | 232 s |
| Maks. czas działania | 37 s |
| Wymiary | |
| Długość | 6,04 m |
| Średnica | 0,79 m |
| Rozpiętość | 0,79 m |
| Masa pustego | 695 kg |
| Masa maksymalna | 4 424 kg |
| Silniki | |
| Silnik 1. | 1 x TX-354-3 |
Castor 2 - amerykański człon wielu rakiet nośnych używanych od lat 60. do 90. XX wieku., głównie rodziny Blue Scout, Scout i Delta, oraz japońskich serii H i N. Spalał stały materiał pędny. Jego konstrukcja wywodzi się z rakiet Sergeant. Człony Castor 2 były używane ponad 1050 razy.
