Borys Gromow
Z Wikipedii
Borys Wsiewołodowicz Gromow, ros. Борис Всеволодович Громов (ur. 7 listopada 1943 w Saratowie) - rosyjski prominentny działacz polityczny i wojskowy, generał-pułkownik.
Ukończył elitarną szkołę kadetów im. Aleksandra Suworowa, Leningradzką Szkołę Dowódców Wojskowych, Akademię Wojskową im. Frunzego w Moskwie oraz Akademię Sztabu Generalnego.
Podczas radzieckiej interwencji w Afganistanie w latach 1979-1989 trzykrotnie dowodził radzieckim korpusem ekspedycyjnym (kolejno w latach: 1980-1982, 1985-1986 oraz 1987-1989) i nadzorował ewakuację wojsk z Afganistanu w 1989 - był ostatnim radzieckim żołnierzem który w dniu 15 lutego 1989 przekroczył granicę z ZSRR poprzez tzw. Most Przyjaźni na granicznej rzece Amu-Daria. Przez dwa lata dowódca 40. Armii Radzieckiej. W uznaniu zasług otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.
Po wojnie w Afganistanie, wybrany jako kandydat na wiceprzewodniczącego Komitetu Centralnego KPZR. Następnie pełnił funkcję Pierwszego Zastępcy Ministra Obrony Federacji Rosyjskiej. W 1994 odszedł z Armii Radzieckiej na emeryturę i wkrótce został zastępcą Ministra Spraw Wewnętrznych. W 1995 wybrany jako deputowany do Dumy Państwowej. W 2000 został gubernatorem regionu Moskiewskiego i w 2003 został ponownie wybrany na to stanowisko.
Przeszkodą w karierze politycznej Borysa Gromowa stał się jego sprzeciw wobec polityki Borysa Jelcyna w trakcie rosyjskiego kryzysu konstytucyjnego w 1993 oraz wojny z walczącą o niepodległość Czeczenią. Kilkukrotnie podkreślał swoje poglądy co do walk na Kaukazie w latach 90. wypowiadając się krytycznie odnośnie interwencji:
"Rosja na Kaukazie stoi wobec identycznej wojny partyzanckiej toczonej przez nas w Afganistanie"
"Historia uczy jak nie popełniać ciągle tych samych błędów. Jednak my niczego się dotychczas nie nauczyliśmy"
