Błękitni czarodzieje
Z Wikipedii
Błękitni czarodzieje (ang. Blue Wizards, sind. Ithryn Luin) – w stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia czarodzieje należący do Istarich.
Są jedynie wzmiankowani we Władcy Pierścieni, gdzie Saruman wspomina, że jest pięciu czarodziejów. Więcej informacji o nich znaleźć można jednak w innych tekstach Tolkiena. Według tekstu zamieszczonego w Niedokończonych opowieściach, w Valinorze używali oni imion Alatar i Pallando i byli Majarami Valara Oromego. Po przybyciu do Śródziemia wybrali się oni na wschód.
W jednym ze swych listów, Tolkien wspomina, że owi dwaj czarodzieje wybrali się na wschód i zapewne zawiedli w swej misji oraz prawdopodobnie zapoczątkowali tam magiczne kulty. Zarzucił jednak tę koncepcję w tekście napisanym w ostatnich latach życia. Są w nim podane imiona, pod którymi znani byli w Śródziemiu – Morinehtar i Rómestámo („Pogromca Ciemności” i Pomocnik Wschodu). Przybyli oni do Śródziemia nie podczas Trzeciej Ery, lecz podczas Drugiej, około roku 1600, w czasach, gdy wykuty został Jedyny Pierścień. Ich misją na wschodzie było osłabienie sił Saurona. W tej wersji jednakże czarodzieje nie zawiedli i odegrali ważną rolę, przyczyniając się do zwycięstw Zachodu pod koniec zarówno Drugiej, jak i Trzeciej Ery.
