Azotowodór
Z Wikipedii
Azotowodór zwany też kwasem azotowodorowym - nieorganiczny związek chemiczny, bezbarwna, łatwo parująca toksyczna ciecz, silnie wybuchowa, o temperaturze wrzenia 30-35°C. Gazowy azotowodór także wykazuje działanie wybuchowe.
Azotowodór został po raz pierwszy otrzymany przez T. Curtiusa w 1890 r., obecnie wolny kwas azotowodorowy otrzymuje się z jego soli, najczęściej poddając azydek sodu działaniu rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego i oddestylowując lotny HN3, bądź poprzez reakcję amoniaku z podtlenkiem azotu:
- H2SO4 + 2NaN3 → 2HN3 + Na2SO4
- N2O + NH3 → HN3 + H2O
Azotowodór reaguje z metalami tworząc odpowiednie sole azydki o działaniu detonującym. Najpopularniejszy azydek ołowiu, używa się do produkcji spłonek w nabojach karabinowych.
[edytuj] Właściwości biologiczne
Toksyczność HN3 jest porównywalna z toksycznością cyjanowodoru. Zawartość w powietrzu na poziomie 0,0005–0,007 mg/l powoduje wystąpienie objawów zatrucia. Objawami zatrucia są mdłości, ból głowy, wymioty, głębokie obniżenie ciśnienia, demielinizacja włókien nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym oraz uszkodzenie jąder i wątroby.
[edytuj] Zastosowanie
Wolny kwas azotowodorowy uzywa się do syntezy syntezy tetrazoli i ich pochodnych.