Azotan potasu
Z Wikipedii
Azotan(V) potasu, znany także pod nazwami zwyczajowymi saletra potasowa i saletra indyjska, to sól o wzorze KNO3. Rozpuszcza się w wodzie (w temperaturze 20° C - 31,6 g/100 cm³; w temperaturze 100° C - 246 g/100 cm³).
Azotan potasu występuje w przyrodzie w niewielkich ilościach w postaci minerału nitrokalitu w krajach o suchym, gorącym klimacie, m. in. w Chinach i Indiach. Z tych państw była sprowadzana do Europy, czemu zawdzięcza nazwę "saletra indyjska".
Obecnie otrzymuje się ją głównie w reakcji podwójnej wymiany między azotanem sodu i chlorkiem potasu (strąca się najtrudniej rozpuszczalny spośród tych soli chlorek sodu):
- NaNO3 + KCl → KNO3 + NaCl
Saletra potasowa jest bezbarwnym lub białym, krystalicznym ciałem stałym. Dobrze rozpuszcza się w wodzie (w temp. 20°C 31,6 g/100 cm3, w temp. 100°C 246 g/100 cm3). Jej temperatura topnienia wynosi 334°C. Przy ogrzaniu do 400°C rozkłada się na azotan(III) potasu i tlen:
- 2KNO3 → 2KNO2 + O2
Saletra potasowa jest utleniaczem.
[edytuj] Zastosowanie
- Z tego powodu jej głównym zastosowaniem przez wieki była produkcja czarnego prochu. Mimo upływu lat, jest nadal stosowana w pirotechnice jako utleniacz.
- Do początków XX w. azotan potasu był używany do otrzymywania kwasu azotowego.
- Obecnie jest stosowany głównie do produkcji azotanu(III) (azotynu) potasu, do nitrowania,
- używany jako nawóz (zawiera 13% azotu i 45% tlenku potasu), a także
- do konserwowania mięsa (E252). Jego działanie polega na wydzielaniu azotynu potasu).
- Po zmieszaniu z sacharydem, np. sacharozą w proporcjach stechiometrycznych tworzy substancję łatwopalną o temperaturze zapłonu ok. 400°C, osiąga temperaturę 600°C i wytwarza dużo dymu.
- Dodatkowo w połączeniu ze sproszkowanym pyłem metalu i ew. dodatkami jest używana do produkcji mas pirotechnicznych, fotobłysków, czyli krótkich i bardzo jasnych impulsów świetlnych, mających głównie zastosowanie w tzw. petardach.
- Po nałożeniu go (napisaniu czegoś) na recznik papierowy, wysuszeniu i zapaleniu, na przykład rozgrzanym drucikiem, można osiągnąć ciekawy efekt. Wypalają się tylko pokryte substancją fragmenty ręcznika papierowego.