Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Z Wikipedii
Ukraińska Republika Ludowa posiadała własne wojsko - Armię Czynną URL, które podczas wojny polsko-bolszewickiej związane było sojuszem z Wojskiem Polskim.
Kontrola cywilna sprawowana była przez Ministerstwo Wojny URL, natomiast wojskowa przez Sztab Generalny URL. Przy obu instytucjach oraz przy Dowództwie Armii Czynnej URL funkcjonowali oficerowie łącznikowi Wojska Polskiego.
Armia Czynna URL podlegała taktycznie 6 Armii gen. Wacława Iwaszkiewicza, a operacyjnie dowództwu Frontu Ukraińskiego (od 9 lipca 1920 - Front Południowo-Wschodni).
Po podpisani traktatu ryskiego w marcu 1921 r. Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej została rozwiązana a oficerowie i żołnierze internowani przez władze polskie (z biegiem czasu byli zwalniani z obozów). 15 maja 1921 r. wizytując obóz internowania w Szczypiornie, marszałek Józef Piłsudski wygłosił do ukraińskich oficerów słynne: Ja Was przepraszam, Panowie. Ja Was bardzo przepraszam.
[edytuj] Dowództwo i sztab
- dowódca - gen. Michał Włodymirowicz Omelianowicz-Pawlenko
- szef sztabu - płk Szt. Gen. Piotr Iwanowicz Lipko
- kwatermistrz - płk Szt. Gen. Wiktor Maksymowicz Kuszcz
[edytuj] Skład w lipcu 1920 r.
- oddziały liniowe:
- 1 Zaporoska Dywizja Strzelców
- 2 Wołyńska Dywizja Strzelców
- 3 Żelazna Dywizja Strzelców
- 4 Kijowska Dywizja Strzelców
- 5 Chersońska Dywizja Strzelców
- 6 Siczowa Dywizja Strzelców
- Samodzielna Dywizja Kawalerii
- pociąg pancerny "Karmneluk"
- oddziały tyłowe:
- pociąg sanitarny
- czołówka sanitarna
- park artyleryjski
- czołówka artyleryjska
- magazyn intendentury
- tabory
- oddziały powstańcze (rejon działania):
- Kurowskiego (Tetijew)
- Machny (Jekatierinosław)
- Marusia (Briańsk)
- Mordalewicza (Gostomla)
- Petrenki (Konotopa)
- Romaszki (Kozielec)
- Sokołowcy (Korosteń)
- Szepela (Winnica)
- Wołyńca (Hajsyn)
- Zielonkowcy (Wasylków)
[edytuj] Stany
Armia Czynna URL miała charakter szkieletowy (kadrowy). Dywizje stanowiły odpowiedniki polskich brygad czy też pułków. W lipcu 1920 r. armia liczyła ok. 15,5 tys. żołnierzy (w linii i na tyłach) co stanowiło odpowiednik polskiej dywizji piechoty (jednej) i brygady kawalerii (jednej)
