Apelles
Z Wikipedii
Apelles (ur. 352 p.n.e. w Jonii, prawdopodobnie w Kolofonie - zm. 308 p.n.e.) największy malarz starożytnej Grecji. Wielki mistrz perspektywy i koloru.
Zasad malarstwa uczył się w Efezie i przez 12 lat w słynnej szkole w Sykionie. Był malarzem na macedońskim dworze Filipa II i Aleksandra Wielkiego. Apelles tworzył na wyspie Kos i na dworze Ptolemeusza w Aleksandrii. Tradycja przypisuje mu maksymę ani dnia bez kreski (przekazaną przez Pliniusza w zlatynizowanej wersji nulla dies sine linea).
Do jego najsłynniejszych prac należą: Afrodyta wynurzająca się z piany morskiej (Aphrodite Anadyomene) (przewieziona przez Augusta do Rzymu i umieszczona w świątyni poświęconej Cezarowi), Antygona (oba obrazy znajdowały się w świątyni Asklepiosa na wyspie Kos), Obmowa, którą na podstawie antycznych opisów próbował kopiować Botticelli, portret Aleksandra Wielkiego, portret Antygona Jednookiego, portret aktora Gorgosthenesa (prawdopodobnie jego kopia znajduje się w Herkulanum), portret hetery Pankape.