Angelique Widjaja
Z Wikipedii
| Angelique Widjaja | |
| Miejsce urodzenia | Bandung |
| Państwo |  Indonezja |
| Data urodzenia | 12 grudnia 1984 |
| Wzrost | 173 cm |
| Waga | 59 kg |
| Gra | praworęczna |
| Miejsca w listach rankingowych | |
| Najwyższe miejsce w rankingu WTA | 55 (31 marca 2003) |
| Najwyższe miejsce w rankingu debla WTA | 15 (2 lutego 2004) |
| Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych | |
| Australian Open | 2002 (junior/debel) |
| Roland Garros | 2002 (junior) |
| Wimbledon | 2001 (junior) |
| US Open | - |
| Masters | - |
| Zwycięstwa w turniejach singlowych i deblowych | |
| Turnieje singlowe | 2 (Pattaya City 2002) |
| Turnieje deblowe | 2 (Bali 2003) |
Angelique Widjaja (ur. 12 grudnia 1984 w Bandung) – indonezyjska tenisistka o statusie profesjonalnym.
Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym bakchandem. W 2004 roku klasyfikowana na 15 miejscu w światowym rankingu deblistek, a w 2003 była 55. rakietą świata. Czterokrotnie docierała do drugiej rundy turniejów wielkoszlemowych (ostatnio w Wimbledonie 2003). Ostatni start wielkoszlemowy odnotowała w US Open 2004, gdzie grała tylko w pierwszej rundzie. Jako juniorka wygrała dwa turnieje wielkoszlemowe w singlu i jeden w deblu.
[edytuj] Kariera
2001 - zadebiutowała w zawodowym turnieju na Bali, z dziką kartą. Miała wtedy szesnaście lat, osiem miesięcy i osiemnaście dni, dlatego została najmłodszą zwyciężczynią tej imprezy w historii. Została szóstą zawodniczką w historii, której w debiucie udało się zwyciężyć w turnieju zawodowym kobiet, a pierwszą od 1999 roku, kiedy to w Antwerpii zwyciężyła Justine Henin. Awansowała o ponad 300 pozycji w rankingu.
2002 - awans do pierwszej setki rankingu, pierwsze deblowe zwycięstwo w Bol w parze z Tathianą Garbin. Zadebiutowała na Roland Garros, wygrywając singlowy tytuł juniorski. Po raz pierwszy wystąpiła też w zawodowym Wimbledonie i US Open. W Nowym Jorku 44 minuty zajęło jej pokonanie Anny Kurnikowej. W Pattaya City wygrała drugi singlowy turniej zawodowy.
2003 - zaliczyła ćwierćfinał na Bali, tam też wygrała konkurencję deblową w parze z Marią Vento Kabchi. Dotarła do finałów gry podwójnej w Ad-Dauha oraz w Canadian Open, Madrycie i Pattaya City. Deblowy ćwierćfinał w wielkoszlemowym turnieju w Londynie oraz w US Open (wszystkie wymienione z Vento Kabchi).
2004 - ćwierćfinały w Hydebardzie i na Bali; druga runda Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach oraz pierwsza runda tej imprezy w deblu; ćwierćfinał debla Australian Open i US Open.
2005 - nie startowała z powodu leczenia kontuzji lewego kolana i związanej z tym rehabilitacji.
2006 - powrót na światowe korty. W lutym odpadła w pierwszej rundzie pierwszego turnieju po przerwie, w Bangalore. Wystąpiła w 1 rundzie Pucharu Federacji (Grupa Światowa II) w reprezentacji Indonezji. W Rabacie w półfinale debla z Haną Sromovą. Lepsze wyniki zaczęła osiągać we wrześniu, dochodząc m.in. do deblowego półfinału w Kalkucie.
[edytuj] Wygrane turnieje zawodowe
gra pojedyncza
- 2001 Bali
- 2002 Pattaya City
Gra podwójna
- 2002 Bol (z Tatianą Garbin)
- 2003 Bali (z Marią Vento-Kabchi)
