Alfredo Di Stéfano

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Alfredo Di Stéfano w 1947

Alfredo Di Stéfano (ur. 4 lipca 1926 w Barracas, Buenos Aires), legendarny argentyński piłkarz, uznawany za jednego z najwybitniejszych w historii. Występował na pozycji środkowego napastnika, rzadziej w pomocy. Legenda Realu Madryt, w barwach którego grał w latach 1953-1964, wcześniej gracz argentyńskich Club Atlético River Plate i Club Atlético Huracán, kolumbijskiego Club Deportivo Los Millonarios, zaś na zakończenie kariery - Espanyolu Barcelona.

Di Stéfano grał w reprezentacjach dwóch krajów: Argentyny (6 meczów i 6 bramek w grudniu 1947 roku; zwycięstwo w Copa América 1947 i król strzelców tego turnieju) oraz Hiszpanii - 31 występów i 23 gole. Niektóre źródła wspominają o czterech meczach Di Stéfano w barwach reprezentacji Kolumbii, jednak federacja piłkarska tego kraju była wówczas zawieszona i drużyny z tego kraju nie rozgrywały oficjalnych spotkań międzynarodowych.

Najlepszy okres w karierze Di Stéfano spędził w madryckim Realu. Był niekwestiowanym liderem drużyny, która pięciokrotnie z rzędu sięgała po Puchar Europy. Z nim w składzie Real Madryt zwyciężył w pierwszej edycji Pucharu Interkontynentalnego, w dwumeczu pokonując (0:0 i 5:1) urugwajski Club Nacional de Football, ośmiokrotnie triumfował w mistrzostwach Hiszpanii, a w 1962 roku zdobył puchar tego kraju. Di Stéfano pięć razy zdobył koronę króla strzelców hiszpańskiej ekstraklasy. W latach 1957 i 1959 zdobywca Złotej Piłki francuskiego magazynu France Football dla najlepszego piłkarza Europy. W 2004 trafił na honorową listę najwybitniejszych żyjących piłkarzy, opracowaną przez Pelégo na 100-lecie FIFA (tzw. FIFA 100).

Później trener, także w Realu, największy sukces na tym polu osiągnął jednak z Valencią, zwyciężając w 1980 roku w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów.

Obecnie honorowy prezes Realu Madryt.

Spis treści

1 Kluby jako piłkarz
2 Kluby jako trener
3 Sukcesy
- 3.1 Drużynowe
- 3.2 Indywidualne
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kluby jako piłkarz

CA River Plate (Argentyna) - 1942 - 1945 oraz 1947 - 1949; 76 meczów - 49 goli
CA Huracán (Argentyna) - 1946; 25 meczów - 10 goli
CD Millionarios (Kolumbia) - 1949 - 1953; 292 mecze - 259 goli
Real Madryt (Hiszpania) - 1953 - 1964; 624 mecze - 405 goli
Espanyol Barcelona (Hiszpania) - 1964 - 1966; 81 meczów - 19 goli

[edytuj] Kluby jako trener

Boca Juniors (Argentyna)
Valencia CF (Hiszpania)
River Plate (Argentyna)
Real Madryt (Hiszpania)

[edytuj] Sukcesy

[edytuj] Drużynowe

Mistrz Argentyny 1947
Copa América 1947
Mistrz Kolumbii 1951, 1952, 1953
Mistrz Hiszpanii 1954, 1955, 1957, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964
Puchar Hiszpanii - 1962
Puchar Mistrzów - 1956, 1957, 1958, 1959, 1960
Puchar Interkontynentalny - 1960

[edytuj] Indywidualne

Do 2005 roku najlepszy strzelec w dziejach Pucharu Mistrzów - 49 goli
Trzeci strzelec Primera División - 228 goli
Reprezentacja Argentyny - 6 meczów, 6 goli
Reprezentacja Kolumbii - 4 mecze, 0 goli (mecze nigdy nie uznane przez FIFA za oficjalne)
Reprezentacja Hiszpanii - 31 meczów, 23 gole
Wicekról strzelców Copa América 1947
Najlepszy w plebiscycie "France Football" piłkarz Europy 1957 i 1959