Alfred Wegener
Z Wikipedii
Alfred Lothar Wegener (1 listopada 1880 w Berlinie – listopad 1930 na Grenlandii) - niemiecki geofizyk, znany współcześnie dzięki teorii wędrówek kontynentów, nazywaną też teorią Wegenera.
Wegener zajmował się początkowo astronomią, z której doktoryzował się w 1905 na Uniwersytecie w Berlinie. Później zainteresował się nową podówczas dyscypliną, jaką była meteorologia. Dzięki swoim zainteresowaniem sportami balonowymi stał się prekursorem badań mas powietrza za pomocą balonów meteorologicznych. Jego wykłady z Termodynamiki atmosfery stały się klasycznym podręcznikiem na początku XX wieku. Wegener brał też udział w latach 1906–30 w 4 ekspedycjach na Grenlandię, gdzie badał polarną cyrkulację powietrza. Dokonał wówczas też wielu cennych obserwacji glacjologicznych. Zginął tam podczas burzy śnieżnej. W trakcie swej kariery naukowej był profesorem uniwersytetu w Hamburgu (od 1919) i w Grazu (od 1924).
[edytuj] Dzieła
- Thermodynamik der Atmosphäre (1911)
- Die Entstehung der Kontinente und Ozeane (1915)
- Die Klimate der geologischen Vorzeit (1924, wraz z W. Keppenem)
- Mit Motorboot und Schlitten in Grönland (1930)
[edytuj] Zobacz też
