Aleksander Jegorow
Z Wikipedii
Aleksander Iljicz Jegorow, ros. Александр Ильич Егоров (ur. 22 października 1883, zm. 22 lutego 1939) - wojskowy radziecki, jeden z pierwszych pięciu marszałków ZSRR (1935).
Pułkownik armii carskiej, od 1918 w Armii Czerwonej. Był zdolny, jednak nie dorównywał Wasilijowi Blucherowi i Michaiłowi Tuchaczewskiemu. Był jednym z dowódców w czasie wojny polsko-bolszewickiej (w randze dowódcy frontu). W latach 1937-1938 zastępca komisarza obrony narodowej. Uznany został za niepotrzebnego Armii Czerwonej, aresztowany i zamordowany w końcowym etapie czystek stalinowskich.
Wydał książkę o wojnie 1920 Lwow-Warszawa. 1920 god. Wzaimodiejstwie frontow (1929).