Albert Portas
Z Wikipedii
Albert Portas Soy (ur. 15 listopada 1973 w Barcelonie), tenisista hiszpański.
Karierę zawodową rozpoczął w 1994, rok później był w pierwszym półfinale turnieju z cyklu ATP Tour w Pradze (pokonał m.in. Karola Kucerę i Karima Alamiego). W 1997 przegrał w finale turnieju w Barcelonie z Albertem Costą; był to pierwszy finał ATP Tour z udziałem dwóch Katalończyków. Miesiąc później debiutował w wielkoszlemowym French Open i doszedł do III rundy, gdzie przegrał po zaciętym meczu (6:8 w piątym secie) z Belgiem Filipem Dewulfem. Latem 1997 w drodze do półfinału w Stuttgarcie wyeliminował mistrza kortów ziemnych Austriaka Mustera. W 1998 był w półfinale w Barcelonie, wygrał turniej challengerowy w Kairze oraz doszedł do finałów w dwóch innych challengerach. Po raz drugi w finale ATP Tour był w 1999 w San Marino, gdzie przegrał z rodakiem Galo Blanco.
W sezonie 2000 Portas mógł pochwalić się dwoma półfinałami turniejowymi oraz III rundą Wimbledonu. Rok 2001 okazał się najlepszym w jego karierze - osiągnął finał w Sopocie (przegrał z Robredo), półfinały w Vina del Mar, Estoril i Palermo oraz kilka ćwierćfinałów, a przede wszystkim niespodziewanie triumfował w prestiżowym German Open w Hamburgu. W imprezie tej przeszedł najpierw eliminacje, by w głównym turnieju pokonać takich graczy, jak Władimir Wołczkow, Magnus Norman (nr 9 ATP), Sebastien Grosjean (nr 11 ATP), Alberto Martin, Lleyton Hewitt (nr 7 ATP). W dramatycznym finale pokonał Hiszpana Juana Carlosa Ferrero (nr 6 ATP) 4:6, 6:2, 0:6, 7:6, 7:5 po 3 godzinach i 37 minutach gry. Portas powtórzył w ten sposób osiągnięcie Roberto Carretero, który pięć lat wcześniej również triumfował w Hamburgu, przechodząc z powodzeniem eliminacje. Wyniki uzyskane w ciągu roku dały mu 19. miejsce w rankingu ATP w październiku 2001.
W kolejnych latach odnosił sukcesy głównie w cyklu challengerów (m.in. doszedł do finału w Szczecinie w 2003, przegrywając z Chilijczykiem Nicolasem Massu). W turniejach ATP Tour występy kończył zazwyczaj na pierwszych rundach, ale w Monte Carlo w 2003 pokonał wysoko notowanego Andy Roddicka. Jako deblista wygrał jeden turniej oraz był w dalszych dwóch finałach, a w kwietniu 2003 zajmował 56. miejsce w światowym rankingu gry podwójnej.
Portas jest zawodnikiem praworęcznym. Jako swoją ulubioną nawierzchnię wymienia korty ziemne, a jako najlepsze uderzenie - forhend, ale znany jest także jako jeden z mistrzów drop-szota. W opinii Lleytona Hewitta to właśnie drop-szot otworzył mu drogę do sensacyjnego zwycięstwa w Hamburgu w 2001.
Zwycięstwa turniejowe:
- gra pojedyncza:
- 2001 Hamburg
- gra podwójna:
- 2000 Umag (z Alexem Lopezem-Moronem)
Finały turniejowe:
- gra pojedyncza:
- 1997 Barcelona
- 1999 San Marino
- 2001 Sopot
- gra podwójna:
- 1996 Santiago de Chile (z Dinu Pescariu)
- 2002 Umag (z Fernando Vicente)
