47 Ursae Majoris
Z Wikipedii
| 47 Ursae Majoris | |
| Epoka J2000 | |
| Gwiazdozbiór | Wielkiej Niedżwiedzicy |
| Rektascensja | 10h 59m 27.97s |
| Deklinacja | 40° 25' 48.93" |
| Odległość | 45,9 ± 0,4 ly (14,1 ± 0,1 pc) |
| Typ widmowy | G1V |
| Jasność obserwowana | +5,03 m |
| Inne nazwy | Gl 407, HR 4277, HD 95128, BD+41 2147, FK5 1282, HIP 53721, SAO 43557, GC 15087 |
47 Ursae Majoris (47 UMa) jest piątą, co do wielkości, gwiazdą (żółtym karłem) znajdującą się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Jej typ widmowy - G1 V - jest zbliżony do typu naszego Słońca. Gwiazda znajduje się stosunkowo blisko, oddalona jest 46 lat świetlnych od Ziemi i posiada dwie planety. Jest widoczna na niebie gołym okiem przy dobrych warunkach atmosferycznych.
Była jedną z pierwszych, wokół których odkryto planety pozasłoneczne. Według obecnej wiedzy układ ten składa się z dwóch planet oznaczonych 47 Ursae Majoris b i 47 Ursae Majoris c. Naukowcy z USA zastanawiają nad ewentualną podróżą statków międzygwiezdnych w kierunku układu 47 Ursae Majoris w dalekiej przyszłości. Istnieje możliwość kolonizacji planety b z powodu istnienia tam wody. Kolejne badania wykazują, że istnieje możliwość wystąpienia stabilnej orbity o podobnych właściwościach co orbita ziemska.
[edytuj] 47 Ursae Majoris b
| 47 Ursae Majoris b | |
| Parametry orbity | |
| Półoś wielka (a) | 2,09 j.a. |
| Ekscentryczność (e) | 0.061 ± 0,014 |
| Okres orbitalny (P) | 2 y 359 ± 3 d |
| Inklinacja (i) | ?° |
| Długość perycentrum π |
172° |
| Epoch (τ) | 2 453 622 JD |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa | >2,54 MJ |
| Promień | ? RJ |
| Gęstość | ? kg/m³ |
| Temperatura | ? K |
| Odkrycie | |
| Odkrywcy | Butler, Marcy |
| Data | 1996 |
Po odkryciu pierwszej planety pozasłonecznej w okolicy gwiazdy podobnej do Słońca, 51 Pegasi b, astronomowie Geoffrey Marcy i Paul Butler przeszukiwali swoje dane zgromadzone podczas obserwacji planet pozasłonecznych i szybko odkryli dwie kolejne, 47 Ursae Majoris b oraz 70 Virginis b.
47 Ursae Majoris b jest gazowym olbrzymem, o masie 2,5 razy większej niż Jowisz. Jego odległość od głównej gwiazdy jest większa niż odległość Marsa od Słońca. Orbita planety jest prawie kołowa jak w przypadku gazowych olbrzymów w naszym Układzie Słonecznym.
Niestety księżyce planety, jeśli jakiekolwiek istnieją, są prawdopodobnie zbyt zimne, aby mogło na nich istnieć życie, chyba że pod powierzchnią występują oceany, podobnie jak na księżycu Jowisza - Europie. Z drugiej strony, planeta jest wciąż dosyć blisko gwiazdy głównej, której to wpływ grawitacji mógł uniemożliwić rozwój życia na każdej z planet tego systemu, podobnych do Ziemi.
[edytuj] 47 Ursae Majoris c
| 47 Ursae Majoris c | |
| Parametry orbity | |
| Półoś wielka (a) | 3,73 j.a. |
| Ekscentryczność (e) | 0,1 ± 0,1 |
| Okres orbitalny (P) | 7 y 39 ± 90 d |
| Inklinacja (i) | ?° |
| Długość perycentrum π |
127° |
| Epoch (τ) | 2 451 363,5 JD |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Masa | >0,76 MJ |
| Promień | ? RJ |
| Gęstość | ? kg/m³ |
| Temperatura | ? K |
| Odkrycie | |
| Odkrywcy | Fischer, Butler, Marcy, et al. |
| Data | 2002 |
Druga z planet 47 Ursae Majoris c, ma większą orbitę od planety b, mniej więcej równą odległości między Słońcem a pasem planetoid w naszym Układzie Słonecznym. Jest niewiele masywniejsza niż Jowisz i ma dość kołową orbitę.
System planetarny 47 Ursae Majoris posiada pewne podobieństwa także z naszym Układem Słonecznym: stosunek między masami planet b i c wynosi 3,34 (3,32 między Jowiszem a Saturnem), a stosunek dróg orbitalnych planet jest równy 0,56 (0,545). Dotychczas nie odkryto, czy ma to jakieś znaczenie, czy taż jest to tylko zbieg okoliczności.
