14 Pułk Ułanów Jazłowieckich
Z Wikipedii
14. Pułk Ułanów Jazłowieckich, miejsce dyslokacji w warunkach pokoju: Lwów.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Wsławiony w walkach pod Odessą. W 1919 i 1920 roku walczył przeciw wojskom ukraińskim i bolszewickim. W 1919 wyzwolił z rąk ukraińskich klasztor w Jazłowcu. Po tym wydarzeniu od 1920 roku NMP Jazłowiecka jest patronką pułku, a pułk przyjął nazwę "Jazłowiecki".
W 1939 roku wchodził w skład Podolskiej Brygady Kawalerii, początkowo w składzie Armii Łódź, następnie Armii Poznań. 19 września 1939 r. 14. pułk przeprowadził słynną szarżę pod Wólką Węglową w wyniku czego część Armii Poznań pozostała po bitwie nad Bzurą weszła do Warszawy i znacząco wzmocniła szeregi obrońców Stolicy. Szarża znana i sławna wówczas w Europie, gdyż została porywająco opisana przez włoskiego korespondenta wojennego Mario Appeliusa. W szarży pułk poniósł poważne straty - ok. 100 zabitych i 100 rannych. 24 września szwadron tego pułku przeprowadził szarżę na pozycje jednostek Armii Czerwonej w czasie bitwy pod Husynnem. Słynny z bohaterstwa ułanów, wielokrotnie odznaczany (m.in.Virtuti Militari).
[edytuj] Barwa i broń
Barwy pułku: proporczyk żółty z żyłką białą pośrodku. otok żółty uzbrojenie standardowe
[edytuj] Święto pułku
11 lipca (rocznica bitwy pod Jazłowcem w 1919 r.)
[edytuj] Miejsce postoju
[edytuj] Żurawiejka
- Hej dziewczęta w górę kiecki,
- jedzie ułan jazłowiecki.
- Lance do boju...
- A "Czternasty" spod Odessy
- przywiózł złota pełne kiesy.
- Lance do boju...
- Zawadiacko głowę nosi
- i do szarży sam się prosi.
- Lance do boju...