103 Hera
Z Wikipedii
| [[Grafika:|250px]] |
|
|---|---|
| Odkrycie | |
| Odkrywca | J. C. Watson |
| Data odkrycia | 7 września 1868 |
| Nr planetoidy | 103 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Występowanie planetoidy | Pas główny |
| Średnia odległość od Słońca | 2,7013 AU |
| Mimośród | 0.079 |
| Peryhelium | 2.490 AU |
| Aphelium | 2.918 AU |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4.45 roku |
| Średnia prędkość orbitalna | ? km/s |
| Nachylenie orbity względem ekliptyki | 5.42 ° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 91.2 km |
| Masa | ? kg |
| Średnia gęstość | ? g/cm3 |
| Okres obrotu wokół własnej osi | 23.74 h |
| Albedo | 0.183 |
| Jasność absolutna | 7.66 m |
| Typ spektralny | Typ S |
| Średnia temperatura na powierzchni | ? ° K |
| Satelity naturalne | ? |
103 Hera – planetoida występująca w pasie głównym asteroidów. Jest obiektem o średnicy ok. 91 km, krążącym w średniej odległości 2.7 jednostek astronomicznych od Słońca, na którego okrążenie potrzebuje prawie 4.5 roku. Wykonuje jeden pełny obrót wokół własnej osi w czasie niecałej doby.
Odkryta przez J. C. Watson’a – 7 września 1868. Planetoida nazwana została na cześć Hery - żony Zeusa, królowej Olimpu w mitologii Greków.
Zobacz też:
