Życie i Nowoczesność
Z Wikipedii
Życie i Nowoczesność - dodatek do dziennika "Życie Warszawy", powołany do istnienia w roku 1970 z inicjatywy Stefana Bratkowskiego, który też był jego pierwszym kierownikiem. Dodatek miał daleko idącą niezależność od redakcji macierzystej; propagował nowowczesne myślenie o gospodarce, popularyzował najnowsze osiągnięcia nauki i techniki. "Życie i Nowoczesność" zgromadziło w swym zespole wielu wybitnych dzienikarzy, którzy na trwale zapisali się w historii prasy polskiej. Byli między nimi Juliusz Rawicz, Karol Szyndzielorz, Jerzy Zieleński, Władysław Fiałkowski, Andrzej Gorzym i inni. Z dodatkiem współpracowało także wielu wybitnych dzienikarzy - popularyzatorów nauki.
Lech Pijanowski prowadził rubrykę łamigłówkarską "Rozkosze łamania głowy".
Z uwagi na propagowanie poglądów nie do przyjęcia dla ówczesnych władz PRL dodatek zlikwidowano w roku 1973. W roku 1980 dodatek odrodził się na rok; w związku z wprowadzniem stanu wojennego został zamknięty ostatecznie. Próba odrodzenia w nowych warunkach jako dodatku do Gazety Wyborczej (Gazeta i Nowoczesność) okazała się nieudana ze względów komercyjnych.