Świątynia Wang
Z Wikipedii
Świątynia Wang – popularna nazwa kościoła ewangelickiego w Karpaczu w Karkonoszach, przeniesionego z miejscowości Vang leżącej nad jeziorem o tej samej nazwie w Norwegii.
Została zbudowana z sosnowych bali w miejscowości Vang w południowej Norwegii. Pochodzi z przełomu XII i XIII w. Powstała jako jeden z kilkudziesięciu norweskich kościołów słupowych – stavkirke. Uważana jest za najstarszy drewniany kościół w Polsce.
W XIX w. świątynia stała się już za mała na potrzeby miejscowej ludności, która chcąc wybudować sobie nowy kościół musiała zaciągnąć pożyczkę na pokrycie kosztów budowy. Kościół był mocno zniszczony, ale nadawał się do sprzedaży w celu rozbiórki i odbudowania w innym miejscu. Wtedy norweski malarz Jan Krystian Dahl przebywający w Dreźnie skłonił pruskiego króla Fryderyka Wilhelma IV do jej zakupu dla berlińskiego muzeum.
Rzeczywiście w 1841 r. rozebraną świątynię przewieziono najpierw do Szczecina, a potem do Berlina, jednak zaprzyjaźniona z królem hrabina Fryderyka von Reden z pobliskiego Bukowca przekonała go, żeby przewieźć ją na Śląsk. Najpierw Odrą przewieziono ją do Malczyc, potem do Karpacza Górnego (wtedy Mostowa Góra).
28 lipca 1844 r. świątynia Wang stała się kościołem miejscowej parafii ewangelickiej i nim jest nadal. Stanowi atrakcję turystyczną Karpacza.
Konstrukcja kościoła wykonana jest bez użycia gwoździ, wszystkie połączenia zrealizowano przy pomocy drewnianych złączy ciesielskich. Wnętrze świątyni ozdobione jest oryginalnymi zdobieniami i rzeźbami. Bryła obiektu podczas prac koserwatowrskich, zgodnie z XIX-wiecznymi trendami konserwatorskimi, uległa znacznej rozbudowie. Dobudowano też wysoką kamiennę dzwonnicę.
Świątynia należy do grupy kościołów stavkirke.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Świątynia Wang – informacje po angielsku, polsku i niemiecku
