嘉隆帝
出典: フリー百科事典『ウィキペディア(Wikipedia)』
姓名 | 阮福暎 |
ベトナム語 | Nguyễn Phúc Ánh |
年号 | 嘉隆 1802年 - 1820年 |
廟号 | 世祖 |
帝号 | 嘉隆帝 |
字 | - |
諡號 | 開天弘道立紀垂統神文聖武俊德隆功至仁大孝高皇帝 |
生没年 | 1762年-1820年 |
在位 | 1802年-1820年 |
父 | - |
母 | - |
嘉隆帝(ザーロン-、vi:Gia Long、1762年 - 1820年)はベトナム阮朝の初代皇帝(在位: 1802年 - 1820年)。諱は福暎(ふくえい、vi: Nguyễn Phúc Ánh グエン・フック・アイン、「福映」とも表記される)。阮朝は一世一元の制を採用したため、治世の年号が通称となった。「ザーロン」は「嘉隆」のベトナム読み。
17世紀以降ベトナム南部を支配した広南阮氏の出身。1777年、タイソン党の乱により阮氏は滅ぼされたが、阮福暎だけは辛うじて逃げ延びた。その後タイの支援のもと幾度となくタイソン朝に挑むが失敗。1789年、フランス人宣教師ピニョー・ド・ベーヌの集めた傭兵を得て、嘉定(現・ホーチミン市)、フエを次々と攻略。1802年、ついにハノイを攻略してタイソン朝を滅ぼし、フエを都として新王朝を開いた。治世中は清にならって国内制度の整備を進め、『嘉隆律例』を定めた。
フエ南郊の嘉隆陵は、かつての都と併せて世界遺産に登録されている。
[編集] 宗室
13子8女がいた。
[編集] 皇子
- 東宮增睿皇太子(Đông Cung Tăng Duệ Hoàng Thái Tử)阮福景(Nguyễn Phúc Cảnh),阮景(Nguyễn Cảnh)ともいう。
- (夭折)
- (夭折)
- 明命帝(Minh Mạng)阮福晈(Nguyễn Phúc Kiểu),阮福膽(Nguyễn Phước Đảm)ともいう。
- 見安王(Kiến An Vương)阮福昍(Nguyễn Phúc Nhựt)
- 定遠郡王(Định Viễn Quận Vương)阮福(日民)(Nguyễn Phúc Dân)
- 延慶王(Diên Khánh Vương)阮福(日賓)(Nguyễn Phúc Tân)
- 殿盤公(Điện Bàn Công)阮福(日普)(Nguyễn Phúc Phổ)
- 紹化郡公(Thiệu Hoá Quận Công)阮福晆(Nguyễn Phúc Khuê)
- 廣威公(Quảng Oai Công)
- 常信郡王(Thường Tín Quận Vương)阮福(日居)(Nguyễn Phúc Cư)
- 安慶郡王(An Khánh Quận Vương)阮福(日頑)(Nguyễn Phúc Ngoãn)
- 慈山公(Từ Sơn Công)
[編集] 公主
- 阮福玉(日州)
- 阮福玉(日瓊)
- 阮福玉(日櫻)
- 阮福玉(日真)
- 阮福玉𣅕
- 阮福玉(日頑)
カテゴリ: 歴史関連のスタブ項目 | ベトナム史の人物 | 1762年生 | 1820年没